Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

V for Vendetta (2006)



Ως ταινία της εβδομάδας επέλεξα αυτή τη φορά την ταινία V for Vendetta, η οποία αποτελεί μεταφορά του ομώνυμου comic από την DC Comics. Η σκηνοθεσία είναι από τον James McTeigue και το σενάριο από τους αδερφούς Andy και Lana Wachowski ( δημιουργούς και σκηνοθέτες της τριλογίας Matrix ). Πρωταγωνιστούν οι Natalie Portman, Hugo Weaving, Stephen Rea, Stephen Fry και John Hurt. Η πρεμιέρα ήταν προγραμματισμένη για τις 5 Νοεμβρίου 2005, αλλά τελικά έγινε το Μάρτιο του 2006.

Υπόθεση : Τα γεγονότα της ταινίας διαδραματίζονται στο Λονδίνο του 2027. Στην εξουσία, βρίσκεται το φασιστικό κόμμα Norsefire, το οποίο έχει επιβάλλει στη Βρετανία ολοκληρωτικό καθεστώς. Υπάρχει συνεχής παρακολούθηση και προπαγάνδα, λογοκρισία σε κάθε μορφή έκφρασης και όλες οι μειονότητες θεωρούνται εχθροί του κράτους. Παρακολουθούμε την ιστορία της Evey Hammond ( Portman ), μιας νεαρής δημοσιογράφου, η οποία γνωρίζει τον μασκοφόρο εκδικητή V ( Weaving ) ( o οποίος φοράει μια μάσκα του Guy Fawkes ), ένα βράδυ που θα τη γλιτώσει από Καταδότες της μυστικής αστυνομίας. Την επόμενη μέρα, ο V θα καταλάβει το σταθμό, στον οποίο εργάζεται η Evey, μεταδίδοντας ένα μήνυμα, κατά το οποίο καλεί το λαό να εξεγερθεί ενάντια στο καθεστώς που επικρατεί, όταν θα ανατινάξει σε ένα χρόνο από εκείνη τη μέρα ( 5η  Νοεμβρίου - Επέτειος της Συνωμοσίας της Δυναμίτιδος) το κτίριο του Αγγλικού Κοινοβουλίου. Όταν η αστυνομία θα μπει στο κτίριο, η Evey θα βοηθήσει τον V να δραπετεύσει και στη συνέχεια, ο V θα τη γλιτώσει από τη σύλληψη και θα την πάρει μαζί του στο μέρος που κατοικεί. Η κυβέρνηση, μέσω του Καγκελάριου Adam Sutler ( Hurt ), ο οποίος εμφανίζεται σε γιγαντοοθόνες, θα προσπαθήσει να κάνει το θέμα να ξεχαστεί. Ωστόσο, τα σχέδια τους θα ανατραπούν, όταν ο V θα αρχίσει να δολοφονεί σημαντικά στελέχη του κόμματος. Σιγά σιγά, μαθαίνουμε την ιστορία του V, καθώς ο ίδιος τη διηγείται στην Evey. Όσον αφορά τις έρευνες της αστυνομίας, σε αυτές ηγείται ο ντετέκτιβ Eric Finch ( Rea ), μέσω του οποίου θα μάθουμε τον τρόπο που η Βρετανία οδηγήθηκε σε αυτό το καθεστώς του ολοκληρωτισμού. Με την 5η Νοεμβρίου να πλησιάζει, ο V αρχίζει να κάνει όλο και πιο αισθητή την παρουσία του, θέλοντας να εξαφανίσει το φόβο για το καθεστώς από τους ανθρώπους, ξεκινώντας από την Evey, αφού όπως λέει  "Only when you have no fear are you free". Σε διάφορα σημεία της πόλης φθάνουν μεγάλες ποσότητες με μάσκες παρόμοιες με αυτές του V, με το λαό να γίνεται όλο και λιγότερο ανεκτικός και να ετοιμάζεται να εξεγερθεί, περιμένοντας μια αφορμή. Το τέλος αναμένεται δραματικό και συγκλονιστικό.

Όπως είναι λογικό, η ταινία διαφέρει σε αρκετά σημεία από το comic, χωρίς ωστόσο να αποτυγχανεί να μεταφέρει στο θεατή την ίδια ατμόσφαιρα με αυτή του comic. Η ταινία είναι επηρεασμένη από 3 βιβλία : Ο Κόμης Μόντε Κρίστο του Αλέξανδρου Δουμά, Το Φάντασμα της Όπερας του Gaston Leroux και 1984 του George Orwell. Ακόμη, είναι επηρεασμένη από τα δύο πιο σύγχρονα παραδείγματα ολοκληρωτικού καθεστώτος : το Τρίτο Ράιχ του Αδόλφου Χίτλερ και το καθεστώς της Ρωσίας υπό την ηγεσία του Ιωσήφ Στάλιν.  Όπως ανέφερα και πιο πάνω, η 5η Νοεμβρίου αποτελεί την επέτειο της Συνωμοσίας της Δυναμίτιδος, για την οποία μαθαίνουμε ελάχιστα πράγματα στην αρχή της ταινίας ( περισσότερα στο link από τη Wikipedia ). Παρόμοιες ταινίες είναι οι ταινίες Nineteen Eighty-Four (1984) και Equilibrium (2002).
Οι αδερφοί Wachowski ξεκίνησαν να πρωτογράφουν το σενάριο της ταινίας, πριν από το Matrix. Πρόκειται για το σκηνοθετικό ντεμπούτο του James McTeigue ως πρώτος σκηνοθέτης, αφού μέχρι τότε δούλευε ως βοηθός σκηνοθέτη ( έτσι γνωρίστηκε με τους αδερφούς Wachowski, με τους οποίους συνεργάστηκε στην τριλογία Matrix και έτσι γνωρίστηκε και με την Natalie Portman, με την οποία συνεργάστηκε στην ταινία Star Wars:Episode II - Attack of the Clones (2002)).
Όσον αφορά τους ηθοποιούς :
- Η Ισραηλινής καταγωγής Natalie Portman είναι μια από τις πιο ταλαντούχες και πολλά υποσχόμενες ηθοποιούς της γενιάς της. Μέχρι τότε είχε πρωταγωνιστήσει σε ταινίες όπως Léon (1994), τα τρία καινούρια επεισόδια της σειράς ταινιών Star Wars : The Phantom Menace (1999), Attack of the Clones (2002) και Revenge of the Sith (2005), ενώ είχε κερδίσει μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία Closer (2004). Για τις ανάγκες της ταινίας, η Portman ξύρισε το κεφάλι της και δούλεψε την προφορά της. Επιλέχθηκε για τον ρόλο της Evey Hammond αντί των Scarlett Johansson, Keira Knightley και Bryce Dallas Howard.
- Ο Hugo Weaving έγινε γνωστός σε όλους ως ο πράκτορας Smith από την τριλογία Matrix. Επόμενος σημαντικός ρόλος στην καριέρα αυτός του Elrond στην τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Έχει δανείσει τη φωνή του σε ταινίες όπως Happy Feet (2006) και Transformers (2007). Πήρε τη θέση του James Purefoy, ο οποίος είχε επιλεχθεί αρχικά για το ρόλο του V. Αποχώρησε, αφού δεν μπορούσε να ανασάνει κάτω από τη μάσκα, την οποία χρειαζόταν να φοράει σε όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων.
- Ο Βρετανικής καταγωγής Stephen Rea ίσως δεν είναι από τους πιο αναγνωρίσιμους ηθοποιούς, ωστόσο πρόκειται για ένα από τους σημαντικότερους Βρετανούς ηθοποιούς της γενιάς του. Έχει κερδίσει μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία The Crying Game (1992).
- O επίσης Βρετανικής καταγωγής Stephen Fry είναι μια από τις πιο αναγνωρίσιμες μορφές της Βρετανικής τηλεόρασης των τελευταίων 40 χρόνων. Έχει συνεργαστεί με τους Rowan Atkinson ( ο γνωστός και αγαπημένος σε όλους Mr. Bean ) και Hugh Laurie ( ο κυνικός και έξυπνος γιατρός Gregory House ).
- Τέλος, άλλος ένας Βρετανός ηθοποιός και ο πιο γνωστός από τους τρεις. Ο John Hurt ξεκίνησε την καταξιωμένη καριέρα του το 1962. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '70, οι ρόλοι του ήταν κυρίως τηλεοπτικοί. Έκτοτε έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες όπως Midnight Express(1978) (προτάθηκε για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου), Alien (1979), The Elephant Man (1980) (προτάθηκε για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου), Nineteen Eighty-Four (1984). Ο ρόλος του στην ταινία Nineteen Eighty-Four ως επαναστάτη ενάντια στον Μεγάλο Αδερφό έρχεται τελείως σε αντίθεση με τον ρόλο του Καγκελάριου στην ταινία αυτή. Το όνομα του χαρακτήρα που ενσαρκώνει, είναι  Adam Susan στο comic, ενώ το όνομα του χαρακτήρα της ταινίας Adam Sutler είναι εμπνευσμένο από αυτό του Αδόλφου Χίτλερ.
H ταινία κέρδισε συνολικά 3 βραβεία και 16 υποψηφιότητες. Μεταξύ αυτών, κέρδισε βραβείο Saturn Καλύτερης Ηθοποιού ( Natalie Portman ), ενώ προτάθηκε για άλλα τρία:
- Καλύτερων Κοστουμιών ( το βραβείο κέρδισε η ταινία Curse of the Golden Flower )
- Καλύτερης Ταινίας Επιστημονικής Φαντασίας ( το βραβείο κέρδισε η ταινία Children of Men )
- Καλύτερου Σεναρίου ( το βραβείο κέρδισε η ταινία Superman Returns ).
Οι κριτικοί χωρίστηκαν, με του μισούς να θεωρούν την ταινία έξυπνη, με πολύ καλούς διαλόγους και δυνατές ερμηνείες και τους άλλους μισούς να καταλογίζουν στους αδερφούς Wachowski ένα κακό και φτωχό σε διαλόγους σενάριο. Το κοινό ωστόσο φάνηκε να αποδέχεται θετικά την ταινία, αποφέροντας στην παραγωγή κέρδη της τάξεως των 132,5 εκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως.

Η ταινία V for Vendetta είναι μια ταινία που προκαλεί το θεατή να προβληματιστεί πολιτικά και συνειδητά. Για άλλους ίσως είναι υπερβολική, για άλλους ίσως είναι προφητική. Ένα είναι το σίγουρο: στις 2 ώρες που διαρκεί, θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον σας, προσφέροντάς σας δράση και πλοκή και τη δυνατότητα να προβληματιστείτε και να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα, βιώνοντας καταστάσεις αληθινές και υπαρκτές μέσα στους αιώνες της ανθρώπινης ιστορίας.

Υ.Γ. Πέρα από το συνηθισμένο trailer, παραθέτω ένα video με τον V απαγγέλλει ένα μέρος από το Fifth of November Poem και ένα video με το πρελούδιο 1812 Ouverture του Tchaikovsky, το οποίο ακούγεται στην ταινία.



Remember, remember the fifth of November
The Gunpowder, treason and plot.
I know of no reason, why the gunpowder treason
Should ever be forgot.



4 σχόλια:

  1. Δε μπορώ να πώ οτι με ενθουσίασε. Ίσως βέβαια αυτό να οφείλεται στο οτι είμαι comic maniac και έχω διαβάσει το καταπληκτικό graphic novel σε σενάριο του υπέρτατου Alan Moore. Η ταινία είναι πολύ κατώτερη του comic, και μάλιστα δεν πιάνει ακριβώς το νόημά του. Δεν ξέρω, αλλά πιστεύω οτι ο Moore δεν αναμίχθηκε καθόλου στη συγγραφή, και κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να αποκηρύξει την ταινία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ταινία μου άρεσε, αλλά δεν έχω διαβάσει το comic, οπότε δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η αλήθεια είναι πως δε βρήκα την ταινία τόσο χάλια όσο άφησα να εννοηθεί στο πρώτο σχόλιό μου. Απλώς είμαι λίγο κολλημένος με τον συγκεκριμένο συγγραφέα comics, και πιστεύω οτι η ταινία θα μπορούσε να γίνει πολύ καλύτερη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το καταλαβαίνω αυτό που λες. Σίγουρα έχεις μεγάλες απαιτήσεις, άμα ένα βιβλίο ή comic, με το οποίο έχεις κόλλημα γυριστεί σε ταινία. (Χωρίς να είμαστε παράλογοι και να περιμένουμε ακριβή μεταφορά) Παραδείγματα:
    - Το Όνομα του Ρόδου: λάτρεψα και την ταινία και το βιβλίο
    - Η Μαύρη Ντάλια: Θεωρώ τον Ellroy τρομερό συγγραφέα και το συγκεκριμένο βιβλίο είναι από τα καλύτερά του. Η ταινία ήταν απλά τρομερή αποτυχία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή