Network (1976)

Ως ταινία αυτής της εβδομάδας επέλεξα την ταινία Network. Πρόκειται για μια δραματική ταινία, με μεγάλη απήχηση από όταν κυκλοφόρησε μέχρι και σήμερα. Πρωταγωνιστούν οι Faye Dunaway, William Holden, Peter Finch και Robert Duvall σε σκηνοθεσία του Sidney Lumet. Έκανε πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη στις 27 Νοεμβρίου 1976.

Υπόθεση : Τα γεγονότα που αφηγείται η ταινία διαδραματίζονται στην Νέα Υόρκη τη δεκαετία του '70. Η Αμερική υποχωρεί από τον πόλεμο του Βιετνάμ. Ο πρόεδρος Nixon παραιτείται, μετά το σκάνδαλο Watergate και με την πετρελαϊκή κρίση, η Αμερικανική οικονομία εισέρχεται σε περίοδο ύφεσης, τη δεύτερη χειρότερη στην ιστορία της μετά το οικονομικό κραχ του 1929. Η τρομοκρατία και άλλες πολιτικές απόψεις, πέραν των δύο παραδοσιακών (Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι) κάνουν αισθητή την παρουσία τους. 4 κανάλια αγωνίζονται για την τηλεθέαση, μεταξύ των οποίων και το (φανταστικό) UBS. Εκφωνητής ειδήσεων για αρκετά χρόνια στο κανάλι είναι ο Howard Beale ( Finch ), με διευθυντή τον καλύτερό του φίλο Max Schumacher ( Holden ). Ωστόσο, τα κάποτε ικανοποιητικά νούμερα του Beale θα αρχίσουν να μειώνονται, με το κανάλι να αρχίζει να καταγράφει σημαντικές απώλειες. Το κανάλι θα αγοραστεί από τον όμιλο CCA, με τον Frank Hackett ( Duvall ) να τίθεται υπεύθυνος και την Diane Christensen ( Dunaway ) να αναλαμβάνει υπεύθυνη προγραμματισμού. Θα ληφθεί απόφαση να απολυθεί ο Beale, ο οποίος έχοντας χάσει τη γυναίκα του, έχει στραφεί στο αλκοόλ και έχει αρχίσει να χάνει τα λογικά του. Ο Schumacher αναλαμβάνει να του ανακοινώσει αυτή την απόφαση, η οποία έχει ως αποτέλεσμα ο Beale να χάσει όση λογική του έχει απομείνει και να αρχίσει να μιλά ως άλλος προφήτης μέσω του δελτίου ειδήσεων. Από το σημείο αυτό και μέχρι το τέλος, βλέπουμε την πορεία αυτών των τεσσάρων ανθρώπων : τον Beale να ακροβατεί μεταξύ παράνοιας και λογικής, κηρύττοντας ωστόσο μεγάλες αλήθειες και ξεσηκώνοντας τον κόσμο. Τον Schumacher να θέλει να γλιτώσει τον φίλο του και να ξανανιώσει ζωντανός, μέσα από μια παράνομη σχέση, που θα καταστρέψει το γάμο του και θα απειλήσει να φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκει. Την Christensen να κυνηγά την επιτυχία και την τηλεθέαση, όντας όμως "η ενσάρκωση της τηλεόρασης. Αδιάφορη στον πόνο, αναίσθητη στη χαρά". Τον Hackett να νοιάζεται πώς θα βγάλει χρήματα και πώς θα ανέλθει στην ιεραρχία της εταιρείας. Βλέπουμε πώς το κυνήγι για επιτυχία, κέρδος, δόξα και εξουσία κάνει τον άνθρωπο άπληστο. αδιάφορο για το τι πραγματικά συμβαίνει γύρω του και ικανό για το χειρότερο. Βλέπουμε πώς ένα τόσο δυνατό μέσο ενημέρωσης και προπαγάνδας, όπως η τηλεόραση, είναι ικανό να καθορίσει τις ζωές ανθρώπων, τον τρόπο λειτουργίας εταιρειών, κυβερνήσεων και οικονομιών. " Αυτό το κουτί φτιάχνει ή χαλάει προέδρους, πάπες, πρωθυπουργούς. Αυτό το κουτί είναι η πιο απίστευτη, διαολεμένη δύναμη αυτού του άθεου κόσμου... και αλίμονό μας αν ποτέ πέσει στα χέρια των λάθος ανθρώπων! " λέει ο Beale σε ένα από τα κηρύγματά του.

Όπως ανέφερα και στη αρχή, η αποδοχή της ταινίας ήταν τεράστια. Σύμφωνα με τον κριτικό κινηματογράφου Roger Ebert,  η οποία γράφτηκε μετά τα Όσκαρ εκείνης της χρονιάς,πρόκειται για μια ταινία με " απίστευτες ερμηνείες, μια έξυπνη ταινία, η οποία επιτίθεται όχι μόνο στην τηλεόραση αλλά και στις περισσότερες αρρώστιες της δεκαετίας του '70 ". Βλέποντας τη μετά από 25 χρόνια, ο Ebert τη χαρακτήρισε προφητική.

Όσον αφορά το σκηνοθέτη Sidney Lumet, πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες των τελευταίων 60 χρόνων. Φημίζεται για την ικανότητα του να έλκει μεγάλα ονόματα στις δουλειές του. Ξεκίνησε ως σκηνοθέτης τηλεοπτικών σειρών, κάνοντας το κινηματογραφικό του ντεμπούτο το 1957 με την ταινία 12 Angry Men, με πρωταγωνιστή τον Henry Fonda. Θα ακολουθήσουν ταινίες όπως Fail-Safe (1964), The Hill (1965), Serpico (1973), Murder on the Orient Express (1974), Dog Day Afternoon (1975), ενώ μετά το Network, θα σκηνοθετήσει ταινίες όπως Prince of the City (1981), The Verdict (1982). Έχει προταθεί 5 φορές για Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας, χωρίς να κερδίσει καμία φορά.

Όσον αφορά τους ηθοποιούς :

- Η Faye Dunaway ξεκίνησε την καριέρα της το 1965. Πριν την ταινία Network, είχε πρωταγωνιστήσει σε ταινίες όπως Bonnie and Clyde (1967), The Thomas Crown Affair (1968), Chinatown (1974), The Towering Inferno (1974). Είχε προταθεί 2 φορές για Όσκαρ Α' Γυναικείου ρόλου.

- Ο William Holden ξεκίνησε την καριέρα του το 1938. Πριν την ταινία Network, είχε πρωταγωνιστήσει σε ταινίες όπως Sunset Blvd. (1950), Stalag 17 (1953), The Bridge on the River Kwai (1957), Casino Royale (1967), The Towering Inferno (1974). Είχε κερδίσει Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Stalag 17, ενώ είχε προταθεί για το ίδιο βραβείο για την ταινία Sunset Blvd.

- O Αυστραλιανής καταγωγής Peter Finch ξεκίνησε την καριέρα του το 1938. Θεωρούταν ένας από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του, κερδίζοντας 5 βραβεία BAFTA, με τους δύο καλύτερους ρόλους του να είναι στις ταινίες Sunday Bloody Sunday (1971) και Network, οι οποίες του απέφεραν και υποψηφιότητες για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου. Είχε πρωταγωνιστήσει σε ταινίες όπως A Town Like Alice (1956), The Trials of Oscar Wilde (1960), No Love for Johnnie(1961).

- Ο Robert Duvall ξεκίνησε την καριέρα του το 1960 στη τηλεόραση. Στην αρχή της δεκαετίας του '60, αρχίζει να παίρνει μικρούς ρόλους σε κινηματογραφικές ταινίες, ενώ από το 1970 και μετά η καριέρα του θα πάρει την ανιούσα. Σημείο σταθμός στην καριέρα του ο ρόλος του consigliere Tom Hagen σε μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών The Godfather (1972), για την οποία θα λάβει και υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου. Πρωταγωνίστησε σε ταινίες όπως MASH (1970), The Godfather : Part II (1974), ενώ μετά την ταινία Network θα πρωταγωνιστήσει σε ταινίες όπως Apocalypse Now (1979), The Great Santini (1979), Tender Mercies (1983), The Apostle (1997), A Civil Action (1998), λαμβάνοντας ένα Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου και 2 υποψηφιότητες στην ίδια κατηγορία και 2 ακόμη υποψηφιότητες για Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου.

Η ταινία κέρδισε 4 Όσκαρ :

- Α' Ανδρικού Ρόλου ( Peter Finch - το βραβείο απονεμήθη μετά θάνατον, αφού ο Finch πέθανε ένα μήνα πριν την απονομή )

- Α' Γυναικείου Ρόλου ( Faye Dunaway )

- Β' Γυναικείου Ρόλου ( Beatrice Straight )

- Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου

ενώ είχε ακόμη 6 υποψηφιότητες :

- Α' Ανδρικού Ρόλου ( William Holden ) ( το βραβείο κέρδισε ο Peter Finch )

- Β' Ανδρικού Ρόλου ( Ned Beaty ) ( το βραβείο κέρδισε ο Jason Robards για την ταινία All the President's Men )

- Καλύτερης Φωτογραφίας ( το βραβείο κέρδισε η ταινία Bound for Glory ).

- Καλύτερου Μοντάζ ( το βραβείο κέρδισε η ταινία Rocky )

- Καλύτερης Σκηνοθεσίας ( Sidney Lumet ) ( το βραβείο κέρδισε ο John Avildsen για την ταινία Rocky )

- Καλύτερης Ταινίας ( το βραβείο κέρδισε η ταινία Rocky )

H ταινία συνολικά κέρδισε άλλα 14 βραβεία και 19 υποψηφιότητες,ενώ το σενάριο της ταινίας, καθώς και η ίδια η ταινία έχουν συμπεριληφθεί σε πάρα πολλές λίστες με τα πιο επιτυχημένα σενάρια και ταινίες όλων των εποχών. 

Μερικά ακόμη ενδιαφέροντα στοιχεία :

- Ο Peter Finch ήταν ο πρώτος που έλαβε Όσκαρ μετά θάνατον. Ο δεύτερος ήταν ο επίσης Αυστραλιανής καταγωγής Heath Ledger για την ταινία The Dark Knight, 33 χρόνια μετά.

- Η ερμηνεία της Beatrice Straight, η οποία της χάρισε το Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου, διήρκεσε 5 λεπτά και 40 δευτερόλεπτα, κάνοντάς την την πιο σύντομη ερμηνεία που έχει κερδίσει Όσκαρ μέχρι και σήμερα.

- Η φράση " I'm as mad as hell and I'm not going to take this anymore! " έχει συμπεριληφθεί στη λίστα με τις 100 καλύτερες φράσεις από ταινίες όλων των εποχών.

- Πρόκειται για την πρώτη ταινία, η οποία κέρδισε τα Όσκαρ Α' και Β' Γυναικείου ρόλου μετά την ταινία Who's Afraid of Virginia Wolf?, δέκα χρόνια νωρίτερα.

- Σε κανένα σημείο της ταινίας, δε βλέπουμε την Diane Christensen να μιλάει στον Howard Beale, παρόλο που αυτή συντονίζει την εκπομπή του.

- Πρόκειται για μια από τις δύο ταινίες που έχουν κερδίσει 3 από τα 4 Όσκαρ ηθοποιών (Α' και Β' Ανδρικού Ρόλου και Α' και Β' Γυναικείου Ρόλου). Η άλλη ταινία είναι η ταινία A Streetcar Named Desire (1951). Καμία ταινία δεν έχει κερδίσει ποτέ και τα 4 παραπάνω Όσκαρ.

Αν ψάχνετε μια ταινία, η οποία απεικονίζει τα προβλήματα και τις ανησυχίες της σημερινής εποχής. τότε η ταινία Network είναι η ιδανική επιλογή, καθώς πρόκειται για μια από τις δυναμικότερες και πιο διαχρονικές ταινίες που έχουν γυριστεί ποτέ.