Αφιέρωμα : Alfred Hitchcock

Όπως είχα υποσχεθεί, αυτό είναι το πρώτο από τα δύο αφιερώματα σε σκηνοθέτες και είναι, όπως ψηφίστηκε, για τον Alfred Hitchcock. Πρόκειται για μια από τις πιο αναγνωρίσιμες και σημαντικές μορφές στην ιστορία του κινηματογράφου, με πάνω από 50 ταινίες στο ενεργητικό του στη διάρκεια μιας καριέρας περίπου 60 ετών. Ο μαιτρ του suspense, όπως συχνά χαρακτηρίζεται, έθεσε τις βάσεις για αυτό που γνωρίζουμε σήμερα σαν ψυχολογικό θρίλερ, ενώ μερικές από τις τεχνικές τις οποίες χρησιμοποίησε για να γυρίσει τις ταινίες του έφεραν επανάσταση και αποτέλεσαν πρόδρομο σημερινών τεχνικών, όπως η πιο τελευταία οι ταινίες 3D. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Ο Alfred Joseph Hitchcock, όπως είναι το πλήρες όνομά του,  γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου 1899 στην περιοχή Leytonstone του ανατολικού Λονδίνου. Τα παιδικά του χρόνια χαρακτηρίζονται από μοναξιά, όπως ο ίδιος είχε δηλώσει. Η πίεση, την οποία σε αρκετές περιπτώσεις δεχόταν από τους γονείς του, αποτέλεσε αφορμή για αρκετούς χαρακτήρες και θέματα στις ταινίες του. Σε ηλικία 14 ετών, ο πατέρας του θα πεθάνει και ο Hitchcock θα παρατήσει το θρησκευτικό σχολείο, στο οποίο τον είχαν γράψει. Σπούδασε γραφιστική και η πρώτη του δουλειά ήταν ως διαφημιστής σε μια τηλεφωνική εταιρεία. Κατά τη διάρκεια της εργασίας του αυτής, άρχισε να ενδιαφέρεται έντονα για τη φωτογραφία και έτσι ξεκίνησε να δουλεύει στην παραγωγή ταινιών. Η μετάβασή του από γραφίστας σε σκηνοθέτη διήρκησε 5 χρόνια.

Έχοντας ως παράδειγμα τη δουλειά των F.W. Murnau και Fritz Lang, ο Hitchcock έκανε την πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα to 1922 με την ταινία Number 13, η οποία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ λόγω οικονομικών προβλημάτων. Έτσι, ξεκίνησε η "Αγγλική" περίοδος, η οποία διήρκησε μέχρι το 1939. Ονομάστηκε έτσι, αφού οι 39 ταινίες που γυρίστηκαν στο διάστημα αυτό είναι γυρισμένες σε στούντιο στην Αγγλία. Οι πρώτες 12 είναι ταινίες του βωβού κινηματογράφου, με την ταινία The Lodger: A Story of the London Fog (1927) να τον κάνει γνωστό στο Αγγλικό κοινό. Ο Hitchcock γύρισε την πρώτη του ομιλούσα ταινία το 1929 με τον τίτλο Blackmail, η οποία θεωρείται από πολλούς η πρώτη ομιλούσα ταινία Αγγλικής παραγωγής. Ακολούθησαν ταινίες όπως The Man Who Knew Too Much (1934), The 39 Steps (1935), Sabotage (1936), Young and Innocent (1937), The Lady Vanishes (1938) και η τελευταία ταινία αυτής της περιόδου Jamaica Inn (1939), προκειμένου ο Hitchcock να τραβήξει τα βλέμματα παραγωγών στην άλλη μεριά του Ατλαντικού.

Το Μάρτιο του 1939, ο Hitchcock θα υπογράψει επταετές συμβόλαιο συνεργασίας με τον παραγωγό David O. Selznick και θα μετακομίσει στην Αμερική, σηματοδοτώντας έτσι την αρχή της "Αμερικάνικης" περιόδου, η οποία θα διαρκέσει μέχρι το 1969. Η πρώτη ταινία που θα γυρίσει επί αμερικανικού εδάφους θα είναι η ταινία Rebecca to 1940, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο της Daphne du Maurie. H ταινία αυτή θα δώσει στον Hitchcock την πρώτη από τις 5 υποψηφιότητες του για Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Η επόμενη ταινία του στις αρχές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου θα είναι η ταινία Foreign Correspondent (1940). Μπαίνοντας στη δεκαετία του '40, ο Hitchcock θα γυρίσει στη διάρκειά της 12 ταινίες, μεταξύ των οποίων ταινίες όπως Mr. & Mrs. Smith (1941), Suspicion (1941), Shadow of a Doubt (1943), Lifeboat (1944), Spellbound (1945), Notorious (1946), The Paradine Case (1947),  Rope (1948), Under Capricorn (1949). Για τις ταινίες  Lifeboat και Spellbound, ο Hitchcock θα λάβει άλλες δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Οδηγούμαστε έτσι στη δεκαετία του '50, κατά την οποία κατά πολλούς ο Hitchcock έφτασε στο απόγειο της καριέρας του. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας αυτής, θα κερδίσει την προτελευταία του υποψηφιότητα για Όσκαρ για την ταινία Rear Window (1954). Θα σκηνοθετήσει άλλες 10 ταινίες: Stage Fright (1950), Strangers on a Train (1951), I Confess (1953), Dial M for Murder (1954), To Catch a Thief (1955), The Trouble with Harry (1955), The Man Who Knew Too Much (1956), The Wrong Man (1956), Vertigo (1958) και North by Northwest (1959). To 1955 θα κάνει πρεμιέρα η τηλεοπτική σειρά "Alfred Hitchcock Presents", μια σειρά από μισάωρα αυτοτελή επεισόδια, την οποία παρουσίαζε ο Hitchcock. Προβλήθηκαν 268 επεισόδια, μέχρι και το 1962, οπότε και σταμάτησε να προβάλλεται. Όσον αφορά τις ταινίες, ο Hitchcock θα ξεκινήσει δυναμικά τη δεκαετία του '60 κερδίζοντας την τελευταία του υποψηφιότητα για Όσκαρ με την ταινία Psycho, η οποία είναι ίσως η πιο αναγνωρίσιμη του και θα συνεχίσει με το εξίσου καλό θρίλερ The Birds (1963). Για το υπόλοιπο της δεκαετίας, θα γυρίσει άλλες 3 ταινίες: Marnie (1964), Torn Curtain (1966) και Topaz (1969). Το 1967 θα παραλάβει το Irving G. Thalberg Memorial Award για τη συνολική του προσφορά στον κινηματογράφο.

Για την προτελευταία του ταινία Frenzy (1972), ο Hitchcock θα γυρίσει στο Λονδίνο. Το 1976 θα σκηνοθετήσει την τελευταία του ταινία Family Plot στην Αμερική. 4 χρόνια αργότερα, η βασίλισσα Elizabeth II θα τον χρήσει Sir, αναγνωρίζοντας για ακόμη μια φορά τη σημαντικότητα της δουλειάς του. 4 μήνες αργότερα, στις 29 Απριλίου 1980, ο Hitchcock θα πεθάνει ήσυχα κατά τη διάρκεια του ύπνου του σε ηλικία 80 ετών. Ήταν παντρεμένος με τη στενή του συνεργάτη Alma Reville από το 1926 και μαζί είχαν αποκτήσει μια κόρη, την Patricia.

Πριν περάσουμε σε μια σύνοψη των ταινιών του, αξίζει να αναφέρουμε λίγα λόγια για το περιεχόμενο αυτών, καθώς και τις τεχνικές που χρησιμοποίησε για να τις γυρίσει. Προφανώς, το suspense και οι ανατροπές δεν έλειπαν από τις ταινίες του. Συνήθιζε να χρησιμοποιεί σαν ήρωες-ηρωίδες απλούς καθημερινούς ανθρώπους, οι οποίοι θα μπλεχτούν άθελά τους στα σχέδια κάποιου ή αρκετές φορές θα κατηγορηθούν άδικα για κάτι (αυτές οι ιδέες ήταν εμπνευσμένες από την παιδική του ηλικία, όπως έχει δηλώσει ο ίδιος). Οι πρωταγωνίστριες του ήταν κατά κύριο λόγο ξανθές, γιατί. όπως δήλωσε ο ίδιος, μια μελαχρινή πρωταγωνίστρια θα έδειχνε πιο ύποπτη στο κοινό. Οι "κακοί" στις ταινίες του συνήθως ήταν γοητευτικοί και εκλεπτυσμένοι και όχι αμόρφωτοι και με άσχημη εμφάνιση. Αρκετοί από αυτούς είχαν μια εμμονή με την "τέχνη" του φόνου, προσπαθώντας να διαπράξουν τον "τέλειο" φόνο. Το πιο συνηθισμένο όμως στοιχείο στις ταινίες του ήταν το "McGuffin", δηλαδή ένα αντικείμενο, υλικό ή μη, το οποίο τραβάει την προσοχή των θεατών και συνήθως αποτελεί το κέντρο της πλοκής. Όσον αφορά τις τεχνικές του, ήταν ο πρώτος, ο οποίος γύρισε μια ολόκληρη ταινία σε ένα μονάχα σκηνικό ( Lifeboat (1944) ), καταφέρνοντας να αποφύγει οποιαδήποτε αίσθηση μονότονης επανάληψης. Η ταινία Rear Window (1954) είναι γυρισμένη με την ίδια τεχνική. Στην ταινία Rope (1948), το γύρισμα φαίνεται να έγινε με μια μονάχα λήψη, ενώ στην πραγματικότητα αποτελείται από λήψεις διάρκειας 4 έως 10 λεπτών τη φορά. Στην ταινία Dial M for Murder (1954), o Hitchcock θα κάνει την απόπειρα να γυρίσει την πρώτη 3D ταινία. Η ταινία δε θα προβληθεί σε αυτή τη μορφή, παρά μόνο στις αρχές της δεκαετίας του '80. Στην ταινία Vertigo (1958), χρησιμοποιήθηκε μια τεχνική, με την οποία η εικόνα φαίνεται να "τεντώνει". Αυτό επιτυγχάνεται, με την κίνηση της κάμερας στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που κάνει ζουμ. Ονομάζεται Dolly zoom ή Vertigo Effect και χρησιμοποιείται από πολλούς σκηνοθέτες. Τέλος, στην ταινία North by Northwest (1959), χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα για πρώτη φορά η τεχνική της κινητικής τυπογραφίας ( kinetic typography ), δηλαδή η τεχνική του " κινούμενου κειμένου ", τεχνική η οποία χρησιμοποιείται έως σήμερα στους τίτλους αρχής των ταινιών και σε πολλά διαφημιστικά. Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο πάντως στις ταινίες του είναι οι cameo εμφανίσεις του σε ρόλο κομπάρσου, προσπαθώντας πχ να προλάβει το λεωφορείο, να περπατάει δίπλα από τον πρωταγωνιστή, να κατεβαίνει ή να ανεβαίνει στο τρένο. (Εδώ μπορείτε να βρείτε μια λίστα με όλες αυτές τις εμφανίσεις του.)

Ταινίες

Αγγλική περίοδος

The Lodger: A Story of London Fog (1927) (poster) Ένας serial killer γνωστός ως "Ο Εκδικητής" περιφέρεται στο Λονδίνο, δολοφονώντας ξανθές γυναίκες. Ένας μυστηριώδης άντρας φθάνει στο σπίτι των Bunting, ψάχνοντας να νοικιάσει ένα δωμάτιο. Η κόρη τους είναι ένα ξανθό μοντέλο και βγαίνει με έναν από τους ντετέκτιβ, που ψάχνουν το δολοφόνο. Ο ντετέκτιβ αρχίσει να ζηλεύει τον μυστηριώδη άντρα και αρχίζει να υποπτεύεται ότι ίσως αυτός είναι ο Εκδικητής.

Blackmail (1929) (poster - δείτε την ταινία) H Alice White, κοπέλα του ντετέκτιβ Frank Webber, είναι προσκεκλημένη από ένα καλλιτέχνη στο στούντιό του. Εκείνος επιχειρεί να τη βιάσει και εκεί τον σκοτώνει με ένα μαχαίρι σε αυτοάμυνα. Ένας απατεώνας θα δει το φόνο και θα κρατήσει ένα γάντι της Alice, προκειμένου να την εκβιάσει. Ο Frank θα αναλάβει να διαλευκάνει την υπόθεση.

The Man Who Knew Too Much (1934) (poster - δείτε την ταινία) Η πρώτη από τις δύο φορές που ο Hitchcock γύρισε αυτή την ταινία. O Bob και η Jill Lawrence κάνουν χειμερινές διακοπές με την κόρη τους Betty. Όταν ο φίλος τους Louis Bernard δολοφονείται καθώς χορεύει με την Jill, θα πει στον Bob πριν ξεψυχήσει για το σχέδιο δολοφονίας ενός διπλωμάτη στο Λονδίνο. Προκειμένου να μην αποκαλυφθεί το σχέδιό τους, οι επίδοξοι δολοφόνοι θα απαγάγουν την Betty, για να εξασφαλίσουν τη σιωπή του ζεύγους. Το ζεύγος θα γυρίσει στο Λονδίνο και θα αναλάβουν τη διάσωση της κόρης τους.

The 39 Steps (1935) (poster - trailer) O Καναδός Richard Hannay επισκέπτεται το Λονδίνο. Στο τέλος μιας μουσικής παράστασης, συναντά την Annabella Smith, η οποία προσπαθεί να ξεφύγει από ένα κύκλωμα ξένων πρακτόρων. Ο Hannay δέχεται να την κρύψει στο διαμέρισμά του, ωστόσο αργότερα εκείνο το βράδυ θα τη δολοφονήσουν. Φοβούμενος ότι θα κατηγορηθεί για το φόνο, αποφασίζει να ξεσκεπάσει μόνος του το δίκτυο και να αποδείξει την αθωότητά του.

The Lady Vanishes (1938) (poster - δείτε την ταινία) Οι ταξιδιώτες σε ένα τρένο που διασχίζει την Ευρώπη σταματάνε σε ένα μικρό χωριό για το βράδυ, λόγω κακοκαιρίας. Η Iris Henderson γνωρίζει μια ηλικιωμένη κυρία, τη Miss Froy, η οποία εξαφανίζεται όταν το ταξίδι ξαναρχίζει. Η Iris, με τη βοήθεια του μουσικού Gilbert, αποφασίζει να τη βρει.

Αμερικάνικη περίοδος

Rebecca (1940) (poster - trailer) Όταν η ανώνυμη ηρωίδα παντρεύεται το γοητευτικό Maxim de Winter κι έρχεται να ζήσει στον πύργο του, το Manderlay, βρίσκεται παγιδευμένη σε μια ζοφερή ατμόσφαιρα, όπου πλανιέται ακόμη η ανάμνηση της μυστηριώδους πρώτης συζύγου.

Suspicion (1941) (poster - trailer) Ο Johnnie Aysgarth, ένας εύπορος playboy, γνωρίζει και παντρεύεται τη Linda McLaidlaw, μελλοντική κληρονόμο μιας μεγάλης περιουσίας. Αν και αρχικά είναι καταγοητευμένη με τον Johnnie, δύο στοιχεία για τη ζωή του τη βάζουν σε σκέψεις: Πρώτον, τι δουλειά κάνει και δεύτερον, γιατί ενδιαφέρεται τόσο πολύ για δηλητήρια τα οποία δεν ανιχνεύονται;

Shadow of a Doubt (1943) (poster - trailer) Όπως ο ίδιος είχε δηλώσει, πρόκειται για την αγαπημένη του ταινία, από όσες γύρισε. Η οικογένεια Newton ζει μια ήσυχη ζωή στη Βόρεια Καλιφόρνια. Η μεγαλύτερη κόρη Charlie, θέλοντας να ξεφύγει από τη ρουτίνα, αποφασίζει να γράψει στο θείο της Charlie, τον οποίο αγαπά και θαυμάζει. Τα συναισθήματα αυτά όμως θα επισκιαστούν από τις υποψίες που υπάρχουν, ότι ο θείος της ευθύνεται για μια σειρά φόνων εύπορων χηρών.

Lifeboat (1944) (poster) Στον Ατλαντικό, κατά τη διάρκεια του B' Παγκοσμίου πολέμου, ένα πλοίο και ένα Γερμανικό υποβρύχιο μπλέκονται σε μάχη και βυθίζονται. Οι επιζήσαντες από το πλοίο συγκεντρώνονται σε μια από τις βάρκες. Στη βάρκα, υπάρχουν πολλοί χαρακτήρες: ένας διεθνής ανταποκριτής, ένας πλούσιος επιχειρηματίας, ο υπεύθυνος επικοινωνιών του πλοίου, μια νοσοκόμα, ένας υπεύθυνος τροφοδοσίας, ένας ναύτης και ένας μηχανικός με κομμουνιστικές τάσεις. Τα προβλήματα αρχίζουν, όταν συλλέγουν ένα ακόμη ναυαγό, ο οποίος αποδεικνύεται ότι είναι από το υποβρύχιο.

Spellbound (1945) (poster - trailer) O διευθυντής του ψυχιατρείου Green Manors Dr. Murchinson βγαίνει στη σύνταξη και αντικαθίσταται από τον Dr. Edwardes, ένας διάσημο ψυχίατρο. Ο Dr. Edwards προσελκύεται αμέσως από την όμορφη αλλά απόμακρη Dr. Constance Petersen. Σύντομα αποκαλύπτεται ότι ο Edwardes δεν είναι αυτός που λέει, αλλά ένας παρανοϊκός απατεώνας με αμνησία. Θα το σκάσει με την Constance, η οποία προσπαθεί να τον βοηθήσει, αλλά και να ανακαλύψει τι συνέβη στον πραγματικό Dr. Edwardes.

Notorious (1946) (poster - trailer) Το 1946, στο Μαϊάμι, ο John Huberman καταδικάζεται για προδοσία σε βάρος των Η.Π.Α. . Η κόρη του, Alicia, γνωστή για τους δεσμούς της και το πρόβλημα της με το ποτό, αλλά πιστή στη χώρα της, προσεγγίζεται από τον κυβερνητικό πράκτορα T.R. Devlin, προκειμένου να κατασκοπεύσει τους Ναζί φίλους του πατέρα της στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Ένας δεσμός αναπτύσσεται ανάμεσά τους, παράλληλα όμως η Alicia παρασύρεται επικίνδυνα στη δουλειά της.

Rope (1948) (poster - trailer) Ο Brandon και ο Philip είναι συγκάτοικοι στη Νέα Υόρκη. Θεωρούν τους εαυτούς τους πνευματικά ανώτερους από τον φίλο τους David Kentley κι έτσι αποφασίζουν να τον σκοτώσουν. Μαζί στραγγαλίζουν τον David με ένα σκοινί και αφού τον κρύψουν σε ένα μπαούλο στο διαμέρισμα, αποφασίζουν να κάνουν ένα μικρό πάρτι. Οι καλεσμένοι περιλαμβάνουν τον πατέρα του David, την αρραβωνιαστικιά του και τον παλιό τους δάσκαλο Rupert, από τον οποίο λανθασμένα εμπνεύστηκαν τις ιδέες τους. Καθώς ο Brandon γίνεται πιο νευρικός, ο Rupert αρχίζει να υποψιάζεται. Η ταινία είναι βασισμένη σε αληθινή ιστορία.

Strangers on a Train (1951) (poster - trailer) Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Patricia Highsmith. Από εκεί είναι και η περίληψη: " Ο Bruno χειροκρότησε με θαυμασμό. ' Ε! Έχω μια καταπληκτική ιδέα! Να κάνουμε φόνο ο ένας για τον άλλο, τι λες; Εγώ θα σκοτώσω τη γυναίκα σου και εσύ τον πατέρα μου. Συναντηθήκαμε στο τρένο, βλέπεις, και κανένας δεν ξέρει πως γνωριζόμαστε. Τέλειο άλλοθι! Κατάλαβες; ' Από τη στιγμή αυτή, o Guy Haines παγιδεύεται σε ένα εφιάλτη αμοιβαίας ενοχής... "

Dial M for Murder (1954) (περισσότερα - poster - trailer) Ο πρώην επαγγελματίας παίκτης τένις Tony Wendice αποφασίζει να δολοφονήσει τη γυναίκα του για λεφτά και επειδή είχε ένα δεσμό τη χρονιά που προηγήθηκε. Εκβιάζει ένα παλιό συμφοιτητή του να τη στραγγαλίσει, αλλά όταν τα πράγματα πάνε στραβά, θα ψάξει ένα τρόπο, προκειμένου να γλιτώσει και να επωφεληθεί.

Rear Window (1954) (poster - trailer) O επαγγελματίας φωτογράφος L.B. "Jeff" Jeffries θα σπάσει το πόδι του και θα υποχρεωθεί να μείνει στο διαμέρισμά του στη Νέα Υόρκη, μέχρι να γίνει καλά. Προκειμένου να περνάει την ώρα του, θα παρακολουθεί από το πίσω παράθυρο του διαμερίσματός του τους γείτονες. Σύντομα, θα αρχίσει να υποπτεύεται ότι ένας άντρας απέναντι δολοφόνησε τη γυναίκα του. Με τη βοήθεια της κοπέλας του και της νοσοκόμας του, αποφασίζει να διαλευκάνει το μυστήριο.

The Trouble with Harry (1955) (poster - trailer) Αναστάτωση προκύπτει σε μια μικρή και ήσυχη πόλη της Νέας Αγγλίας, όταν το πτώμα ενός άντρα βρίσκεται στο δάσος. Το πρόβλημα είναι ότι όλοι στην πόλη πιστεύουν ότι κάπως εμπλέκονται στο θάνατό του. Από τις λίγες κωμωδίες που έχει γυρίσει ο Hitchcock.

The Man Who Knew Too Much (1956) (poster - trailer) Η δεύτερη φορά που ο Hitchcock γύρισε αυτή την ταινία, δηλώνοντας ότι " η πρώτη ταινία (το 1934) ήταν δουλειά ενός ταλαντούχου ερασιτέχνη, ενώ η δεύτερη έργο ενός ώριμου επαγγελματία". O Dr. Ben McKenna με τη γυναίκα του Jo και το γιο του Hank κάνουν διακοπές στο Μαρόκο. όταν γνωρίζουν τον μυστηριώδη Louis Bernard, ο οποίος την επόμενη μέρα δολοφονείται. Πριν ξεψυχήσει, θα πει στον Ben λεπτομέρειες για το σχέδιο δολοφονίας ενός πολιτικού στο Λονδίνο. Προκειμένου να μην αποκαλυφθεί το σχέδιό τους, οι επίδοξοι δολοφόνοι θα απαγάγουν τον Hank, για να εξασφαλίσουν τη σιωπή του ζεύγους. Το ζεύγος θα γυρίσει στο Λονδίνο και θα αναλάβουν τη διάσωση του γιου τους.

The Wrong Man (1956) (poster - trailer) Ο Manny είναι ένας τίμιος εργαζόμενος μουσικός και οικογενειάρχης. Όταν θα χρειαστούν λεφτά για τη γυναίκα του, προκειμένου να επισκεφτεί τον οδοντίατρο, ο Μanny θα πάει στην ασφαλιστική. Εκεί, οι υπάλληλοι λανθασμένα θα τον μπερδέψουν για ένα ληστή, ο οποίος τους λήστεψε ένα χρόνο νωρίτερα και θα καλέσουν την αστυνομία. Η ταινία διηγείται την πραγματική ιστορία του τι συνέβη στον Manny και την οικογένειά του.

Vertigo (1958) (poster - trailer) Στο San Francisco, ο ντετέκτιβ John "Scottie" Ferguson, ο οποίος πάσχει από ακροφοβία ερευνά τις δραστηριότητες της γυναίκας ενός παλιού του φίλου, η οποία σιγά σιγά του γίνεται έντονη εμμονή.

North by Northwest (1959) (περισσότερα - poster - trailer) Ένα κύκλωμα κατασκόπων μπερδεύει το διαφημιστή Roger Thornhill με τον κυβερνητικό πράκτορα George Kaplan. Με την κατηγορία ενός φόνου που δε διέπραξε να τον βαραίνει, ο Thorhill, με τη βοήθεια μιας γοητευτικής ξανθιάς, αποφασίζει να καθαρίσει το όνομά του, ενώ καταδιώκεται τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από τους κατασκόπους.

Psycho (1960) (poster - trailer) Η Marion Crane αποφασίζει να κλέψει 40.000 δολάρια από τον πελάτη του αφεντικού της και να το σκάσει. Ψάχνοντας πού να μείνει, φτάνει σε ένα μικρό ξενοδοχείο, όπου καλείται να αντιμετωπίσει τον νεαρό ιδιοκτήτη, ο οποίος βρίσκεται πολύ καιρό κάτω από την επιρροή της μητέρας του.

The Birds (1963) (poster - trailer) Η Melanie Daniels, μια πλούσια κοπέλα από το San Francisco, ακολουθεί έναν πιθανό εραστή σε μια μικρή πόλη στη Βόρεια Καλιφόρνια. Τα πράγματα θα πάρουν μια παράξενη τροπή, όταν πουλιά όλων των ειδών θα αρχίσουν να επιτίθενται στους κατοίκους σε  αυξανόμενους αριθμούς και με αυξανόμενη αγριότητα.

Προτελευταία ταινία του Hitchcock: Frenzy (1972) (poster - trailer) Το Λονδίνο τρομοκρατείται από ένα ειδεχθή δολοφόνο γνωστό ως "ο δολοφόνος με τη γραβάτα". Όταν η πρώην γυναίκα του δολοφονείται βίαια, ο Richard Blayney θεωρείται ύποπτος από την αστυνομία για όλους τους φόνους. Αποφασίζει να κρυφτεί και να αναζητήσει μόνος του τον αληθινό δολοφόνο, προκειμένου να αποδείξει την αθωότητά του.

Συνολικά, 16 ταινίες του Hitchcock έλαβαν 50 υποψηφιότητες για Όσκαρ (συμπεριλαμβανομένων και αυτών που κέρδισαν). Ο ίδιος, όπως ανέφερα και πιο πάνω, προτάθηκε 5 φορές για Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας για τις ταινίες:

- Rebecca (1940) (το βραβείο κέρδισε ο John Ford για την ταινία The Grapes of Wrath)

- Lifeboat (1944) (το βραβείο κέρδισε ο Leo McCarey για την ταινία Going My Way)

- Spellbound (1945) (το βραβείο κέρδισε ο Billy Wilder για την ταινία The Lost Weekend)

- Rear Window (1954) (το βραβείο κέρδισε ο Elia Kazan για την ταινία On the Waterfront)

- Psycho (1960) (το βραβείο κέρδισε ο Billy Wilder για την ταινία The Apartment).

O Hitchcocκ κέρδισε 29 βραβεία και άλλες 17 υποψηφιότητες. Οι ταινίες του είναι σταθερά σε λίστες με τις καλύτερες ταινίες, είτε στον έγγραφο είτε στον ηλεκτρονικό τύπο. 

Τα νούμερα και τα βραβεία απλά αποτελούν μια επιβεβαίωση για το ταλέντο και την ιδιοφυία αυτού του ανθρώπου. Η προσφορά του Alfred Hitchcock στον κινηματογράφο δεν μπορεί να μετρηθεί με νούμερα και στατιστικές. Ήταν εκ των θεμελιωτών, αν όχι ο πιο βασικός, για αυτό που γνωρίζουμε σήμερα ως κινηματογράφο. Αποτέλεσε, αποτελεί και θα συνεχίσει να αποτελεί πρότυπο για όποιο αποφασίζει να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο, είτε πρόκειται για σκηνοθέτη είτε για ηθοποιό. 

Υ.Γ. 1 Μερικά ακόμη ενδιαφέροντα στοιχεία

- Είχε διπλή υπηκοότητα από το 1956, οπότε και απέκτησε και την Αμερικάνικη.

- Δεν του άρεσε το εξωτερικό γύρισμα. Προτιμούσε να γυρίζει σε στούντιο, όπου είχε τον πλήρη έλεγχο του φωτισμού και άλλων παραγόντων.

- Εκφώνησε το συντομότερο λόγο σε τελετή απονομής Όσκαρ : όταν παρέλαβε το Irving G. Thalberg Memorial Award το 1967, είπε απλά "Thank you".

- Η αγαπημένη του ταινία ήταν η ταινία Destiny (1921) του Fritz Lang.

- Οι Steven Spielberg, Brian De Palma, John Carpenter, Sam Raimi, M. Night Shyamalan και Quentin Tarantino τον έχουν αναφέρει ως επιρροή στη δουλειά τους.

- Ο Walt Disney του αρνήθηκε να κάνει γυρίσματα στη Disneyland στις αρχές της δεκαετίας του '60, αφού είχε γυρίσει "εκείνη την αηδιαστική ταινία Psycho".

- Ο Hitchcock είχε δύο φοβίες: την αστυνομία και τα αυγά.

Υ.Γ.2 Μερικές από τις καλύτερες ατάκες του:

- The length of a film should be directly related to the endurance of the human bladder.

- There is no terror in the bang, only in the anticipation of it.

- To me Psycho was a big comedy. Had to be.

- Even my failures make money and become classics a year after I make them.

- Always make the audience suffer as much as possible.
- Drama is life with the dull bits left out.
- [to Ingrid Bergman when she told him that she couldn't play a certain character the way he wanted because "I don't feel like that, I don't think I can give you that kind of emotion."] Ingrid - fake it!

- It's only a movie, and, after all, we're all grossly overpaid.
- Cartoonists have the best casting system. If they don't like an actor, they just tear him up.
- Film your murders like love scenes, and film your love scenes like murders.
- If it's a good movie, the sound could go off and the audience would still have a perfectly clear idea of what was going on.
- A good film is when the price of the dinner, the theatre admission and the babysitter were worth it.
- Cary Grant is the only actor I ever loved in my whole life.
- I am scared easily, here is a list of my adrenaline-production: 1: small children, 2: policemen, 3: high places, 4: that my next movie will not be as good as the last one.
- When an actor comes to me and wants to discuss his character, I say, "It's in the script". If he says, "But what's my motivation?", I say, "Your salary".
- To make a great film you need three things - the script, the script and the script.
- Fear isn't so difficult to understand. After all, weren't we all frightened as children? Nothing has changed since Little Red Riding Hood faced the big bad wolf. What frightens us today is exactly the same sort of thing that frightened us yesterday. It's just a different wolf. This fright complex is rooted in every individual.

Y.Γ. 3  Αν είστε fan του Alfred Hitchcock, δοκιμάστε να απαντήσετε τις ερωτήσεις σε αυτά τα quiz : Quiz 1  Quiz 2  Quiz 3  Quiz 4

Hitchcock's theme : Funeral March of a Marionette

Μια συνέντευξη του Hitchcock το 1972

Alfred Hitchcock Accepts AFI Life Achievement Award