30 Favorite Movie Soundtracks Bonus Part

Πρωταγωνίστρια ή όχι, η καλή μουσική μπορεί να έχει σημαντικό ρόλο σε μια ταινία. Είτε συμπληρώνει τους πρωταγωνιστές είτε συμβάλλει καθοριστικά στην ανάδειξη των χαρακτήρων τους. Ένα καλό soundtrack ωστόσο μπορεί να ξεχωρίσει, ακόμα κι αν η ταινία δεν είναι συνολικά καλή. Η ανάρτηση αυτή αποτελεί συμπλήρωμα του αφιερώματος 30 Favorite Movie Soundtracks (Μέρος 1ο, Μέρος 2ο) και αποτελείται από αγαπημένα soundtracks, που δεν συμπεριέλαβα σε αυτό. Οι επιλογές είναι προσωπικές και σε χρονολογική σειρά.

- West Side Story (1961) (soundtrack)
Μια από τις καλύτερες σύγχρονες μεταφορές της ιστορίας του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας και ένα από τα καλύτερα musical που έχω δει. Οι αντίπαλες "οικογένειες" είναι δύο συμμορίες και η ιστορία διαδραματίζεται στη Νέα Υόρκη. Η μουσική δίνει το ρυθμό και αφήνει την ιστορία να ξετυλιχθεί μπροστά στα μάτια του θεατή.

- Goldfinger (1964) (soundtrack)
Πέρα από τα gadgets, το μαρτίνι του και την Aston Martin του, ο James Bond χρειαζόταν και την κατάλληλη μουσική να συνοδέψει τις αποστολές του. Δυσκολεύτηκα να διαλέξω, αλλά η φωνή της Shirley Bassey στην ταινία Goldfinger με κέρδισε.

- The Sound of Music (1965) (soundtrack)
Σαν ιστορία, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Ωστόσο, τα τοπία και κυρίως, η εξαιρετική Julie Andrews συνέβαλαν στο να παρακολουθήσω ένα πάρα πολύ καλό musical και να λατρέψω την μουσική του.

- 2001: A Space Odyssey (1968) (soundtrack)
Και soundtrack να μην είχε, η ταινία αυτή ήταν, είναι και θα είναι η καλύτερη ταινία επιστημονικής φαντασίας που έχω δει. Ωστόσο, η πολύ καλή επιλογή ορχηστρικών κομματιών συμπλήρωσε και συνέβαλε στην απόδοση της ατμόσφαιρας, που ήθελε να δημιουργήσει ο Kubrick.

- Blade Runner (1982) (soundtrack)
Στην αρχή της καριέρας του (όπου γύριζε ταινιάρες), ο Ridley Scott επέλεξε το δικό μας Vangelis, προκειμένου να συνθέσει την μουσική της ταινίας Blade Runner. Ο τελευταίος έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα και έντυσε μουσικά μια από τις καλύτερες ταινίες επιστημονικής φαντασίας.

- Pink Floyd The Wall (1982) (soundtrack)
Δε νομίζω ότι χρειάζεται να πούμε πολλά για την συγκεκριμένη ταινία ή το soundtrack. Oι Pink Floyd θέλησαν να μας διηγηθούν με εικόνες την ιστορία και την σημασία του The Wall και των τραγουδιών του και αυτό ακριβώς έκαναν.

- Amadeus (1984) (soundtrack)
Η ιστορία του μεγάλου Wolfgang Amadeus Mozart, διηγούμενη από τον ανταγωνιστή του Antonio Salieri. Ένα ταξίδι στις δημιουργίες ενός εκ των σπουδαιότερων συνθετών της κλασικής μουσικής.

- Singles (1992) (soundtrack)
Πέρα από τις ιστορίες των πρωταγωνιστών, η ταινία Singles εξιστορεί την άνοδο της grunge μουσικής σκηνής στην Αμερική (και πιο συγκεκριμένα στο Seattle) στις αρχές της δεκαετίας του '90. Στο soundtrack περιλαμβάνονται ονόματα, όπως οι Pearl Jam, οι Soundgarden και οι Alice in Chains.

- The Last of the Mohicans (1992) (soundtrack)
Το theme song αυτής της ταινίας έχει χρησιμοποιηθεί από τους πάντες μέχρι αηδίας. Ωστόσο, αυτό δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μας κάνει να ξεχνάμε μερικές από τις ωραιότερες συνθέσεις των Trevor Jones και Randy Edelman, οι οποίες έντυσαν μουσικά μια εξαιρετική ιστορία.

- Trainspotting (1996) (soundtrack)
Μέχρι σήμερα, θεωρώ την συγκεκριμένη ταινία μια από τις πιο παράξενες, αλλά και πιο χαρακτηριστικές αγγλικές παραγωγές που έχω δει. Παράλληλα, το soundtrack της είναι από τα πιο ταιριαστά soundtrack που έχω ακούσει σε ταινία και περιέχει ονόματα όπως ο Iggy Pop, οι New Order και οι Blur.

- Grosse Pointe Blank (1997) (soundtrack)
Μια εξαιρετική "μαύρη" κωμωδία, με πρωταγωνιστή τον John Cusack στο ρόλο ενός πληρωμένου δολοφόνου. Το soundtrack της περιλαμβάνει επιτυχίες της δεκαετίας του '80, με τους Violent Femmes και The Clash να ξεχωρίζουν.

- Man on the Moon (1999) (soundtrack)
Η συγκεκριμένη ταινία αφορά τη ζωή του Andy Kaufman, ενός ηθοποιού και "διασκεδαστή" (entertainer - είναι η πιο κοντινή μετάφραση, αν και δεν αποδίδει ακριβώς το νόημα). Το soundtrack συνέθεσαν οι R.E.M. (Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για την ταινία εδώ)

- The Matrix (1999) (soundtrack)
Ένα ακόμη εξαιρετικό ταίριασμα ιστορίας-μουσικής. Η techno και η metal συνδυάζονται ιδανικά, ώστε να βοηθήσουν στη διήγηση της ιστορίας του Neo και την είσοδό του στον κόσμο του Matrix.

- High Fidelity (2000) (soundtrack)
Η ιστορία ενός ανθρώπου, που δεν ξέρει τι θέλει, τι του φταίει και για ποιο λόγο δεν πετυχαίνει στις σχέσεις του. Ένα ήταν και είναι το κυρίαρχο στοιχείο στη ζωή του: η μουσική. Ένας από τους λιγότερο γνωστούς ρόλους του John Cusack, σε μια ενδιαφέρουσα ιστορία με πολύ καλή μουσική. 

- The School of Rock (2003) (soundtrack)

Μια καλή κωμωδία, με τον Jack Black στο ρόλο ενός καθηγητή μουσικής και πιο συγκεκριμένα rock μουσικής. Μέσα από τα μαθήματά του, ο Black αποδίδει φόρο τιμής στη rock μουσική της δεκαετίας του '70 και των αρχών της δεκαετίας του '80.

- Garden State (2004) (soundtrack)
Η υπόθεση της ταινίας ίσως να μην είναι και η πιο πρωτότυπη, ωστόσο ο τρόπος που τη διηγείται ο Zach Braff και η μουσική που επέλεξε για να την συνοδεύσει, δημιουργούν ένα ωραίο σύνολο και μια ταινία που αξίζει να παρακολουθήσεις.

- Into the Wild (2007) (soundtrack)
Μια ταινία, την οποία λάτρεψα για την ιστορία της και τα πανέμορφα τοπία που περιλαμβάνει. Όλα αυτά συμπληρώνονται ιδανικά από την πρώτη solo δουλειά του Eddie Vedder των Pearl Jam, τον οποίο διάλεξε προσωπικά ο Sean Penn για το soundtrack της ταινίας.

- The Boat That Rocked (2009) (soundtrack)
Ένα πειρατικό ραδιόφωνο πάνω σε ένα πλοίο και ένα συνεχές πάρτυ. Η ταινία θυμάται την εποχή του πειρατικού ραδιοφώνου στη Βρετανία της δεκαετίας του '60 και μας θυμίζει την (εξαιρετική) μουσική της εποχής εκείνης. (Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για την ταινία εδώ)

- Drive (2011) (soundtrack)
Πριν ακόμα βγει η ταινία, είχε γίνει χαμός και όλοι μιλούσαν για μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Με το που ξεκινάει η ταινία, με τον Ryan Gosling να οδηγάει βράδυ και το Nightcall να παίζει, μπαίνεις κατευθείαν στο κλίμα. Η υπόλοιπη μουσική (προϊόν του Cliff Martinez) διατηρεί την ίδια ατμόσφαιρα καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας.

- Submarine (2011) (soundtrack)
Λάτρεψα την συγκεκριμένη ταινία για την σκηνοθεσία της, για τους χαρακτήρες, τα τοπία, αλλά πάνω από όλα, για την πανέμορφη μουσική, αποτέλεσμα της μουσικής ιδιοφυίας που ακούει στο όνομα Alex Turner (frontman των Arctic Monkeys). Προσωπικά, πιστεύω ότι η ταινία δε θα ήταν ίδια, χωρίς την μουσική αυτή.