Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Αφιέρωμα: Stanley Kubrick



Πριν ξεκινήσω, να ευχηθώ σε όλους καλό φθινόπωρο. Μετά από σχεδόν ένα μήνα από την ανάρτηση του αφιερώματος στον Alfred Hitchcock, αυτό είναι το δεύτερο αφιέρωμα που είχα υποσχεθεί και είναι, όπως ψηφίστηκε, για τον Stanley Kubrick. Παρά το γεγονός ότι γύρισε μόνο 16 ταινίες, θεωρείται από τους σημαντικότερους, πιο  ολοκληρωμένους και καινοτόμους σκηνοθέτες στην ιστορία του κινηματογράφου. Είναι γνωστός για την προσοχή με την οποία διάλεγε τις ταινίες που θα γυρίσει, την ποικιλία των ειδών ταινιών στα οποία δούλεψε και την τελειομανία του σε ό,τι έκανε. Πρόκειται για ένα άνθρωπο, ο οποίος αψήφησε τη λογοκρισία του Hollywood, έχοντας τον πλήρη έλεγχο των ταινιών του, οι οποίες αν και βασίζονταν στην πλειοψηφία τους σε κάποιο βιβλίο, θεωρούνται από τις πιο αυθεντικές, προκλητικές και διορατικές ταινίες που έχουν γυριστεί. Πώς όμως αυτός ο άνθρωπος έφτασε να γίνει ένας από τους πιο καταξιωμένους σκηνοθέτες;

Ο Stanley Kubrick γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου του 1928 στο Manhattan της Νέας Υόρκης. Ο πατέρας του σε νεαρή ηλικία του έμαθε να παίζει σκάκι, κάτι το οποίο παρέμεινε μια από τις αγαπημένες του ασχολίες στην υπόλοιπη ζωή του. Σε ηλικία 13 ετών, του έκανε δώρο την πρώτη του φωτογραφική μηχανή, με τον μικρό τότε Stanley να ενθουσιάζεται με τη τέχνη της φωτογραφίας. Οι σχολικές του επιδόσεις ήταν μέτριες, οπότε μετά και τη λήξη του Δεύτερου Παγκοσμίου πολέμου, οι όποιες ελπίδες για ανώτερη εκπαίδευση υπήρχαν εξαφανίστηκαν. Οι γονείς του τον έστειλαν σε συγγενείς στο Λος Άντζελες για ένα χρόνο, ελπίζοντας εκεί να μπορέσει να έχει την απαραίτητη εκπαίδευση, χωρίς αποτέλεσμα όμως. Γυρνώντας στην Νέα Υόρκη και αφού δεν έγινε δεκτός σε κάποιο κολέγιο, ξεκίνησε να ασχολείται πιο σοβαρά με τη φωτογραφία, στέλνοντας τη δουλειά του στο περιοδικό Look. Προσελήφθη στο περιοδικό, όπου τελικά απέκτησε μόνιμη δουλειά ως επαγγελματίας δημοσιογράφος. To 1948 θα παντρευτεί την πρώτη του σύζυγο, με την οποία θα χωρίσει το 1951.


Το 1951, μετά από προτροπή ενός φίλου του, θα ξεκινήσει να ασχολείται με το γύρισμα μικρού μήκους ταινιών. Η πρώτη του απόπειρα ήταν το ντοκιμαντέρ διάρκειας 16 λεπτών Day of the Fight (1951), το οποίο διηγείται την ιστορία ενός Ιρλανδού αθλητή του μποξ. Ακολούθησαν τα ντοκιμαντέρ Flying Padre (1951) και The Seafarers (1953) ( το οποίο ήταν και η πρώτη έγχρωμη ταινία που γύρισε ο Kubrick). Πριν γυρίσει το τελευταίο, είχε ήδη ξεκινήσει τα γυρίσματα της πρώτης μεγάλου μήκους ταινίας του Fear and Desire (1953). To ντοκιμαντέρ The Seafarers γυρίστηκε, προκειμένου να καλυφθεί μέρος των εξόδων της ταινίας. Το 1952 θα παντρευτεί τη δεύτερη σύζυγό του, με την οποία θα χωρίσει το 1957. Οι επόμενες δύο ταινίες, τις οποίες γύρισε, ανήκουν στο είδος film-noir. Πρόκειται για τις ταινίες Killer's Kiss (1955) και The Killing (1956), οι οποίες γυρίστηκαν σε μια περίοδο που το film-noir είχε αρχίσει να φθίνει. Η ταινία Τhe Killing περιέχει όλα τα στοιχεία του film-noir και θεωρείται από τις καλύτερες του είδους της. Επίσης, είναι η πρώτη ταινία που γύρισε ο Kubrick με επαγγελματίες ηθοποιούς και τεχνικούς. Παρόλο ότι δεν ήταν μεγάλη εμπορική επιτυχία, έλαβε πολύ καλές κριτικές. Το 1957 θα γυρίσει την επόμενη του ταινία με τίτλο Paths of Glory, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Humphrey Cobb, με πρωταγωνιστή τον Kirk Douglas. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. θα γνωρίσει και θα παντρευτεί την τρίτη του σύζυγο, με την οποία θα μείνει παντρεμένος μέχρι το θάνατό του.



Μπαίνοντας στη δεκαετία του '60, ο Kubrick είχε αρχίσει να γίνεται όλο και πιο γνωστός. Συνεργάστηκε για έξι μήνες με τον Marlon Brando στην ταινία του One-Eyed Jacks, όμως λόγω διαφωνιών, ο Brando τον απέλυσε και γύρισε μόνος του την ταινία. Μετά από αυτό, ο Kirk Douglas ζήτησε από τον Kubrick να είναι ο σκηνοθέτης στη νέα του ταινία και έτσι, το 1960 γυρίστηκε η ταινία Spartacus. Η επιτυχία της συγκεκριμένης ταινίας καθιέρωσε τον Kubrick και τον έκανε ένα από τα μεγάλα ονόματα. Το 1962, ο Kubrick θα μετακομίσει την Αγγλία, όπου θα μείνει για το υπόλοιπο της ζωής του, προκειμένου να γυρίσει την επόμενη ταινία του. Η ταινία είχε τον τίτλο Lolita και ήταν η πρώτη φορά που ο Kubrick συνεργάστηκε με τον Peter Sellers. Είναι η πρώτη ταινία του Kubrick, η οποία προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις λόγω του θέματός της. Ο ίδιος ο Kubrick δήλωσε αργότερα ότι αν ήξερε τη λογοκρισία που θα αντιμετώπιζε η ταινία, δε θα την είχε γυρίσει. Η δεύτερη φορά που ο Kubrick θα συνεργαστεί με τον Sellers θα είναι στην αμέσως επόμενη ταινία του,βασισμένη στο βιβλίο Red Alert του Peter George, με τίτλο Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb (1964), μια από τις καλύτερες πολιτικές σάτιρες που έχουν γυριστεί, γνωστή για το μακάβριο χιούμορ της και τα ισχυρά αντιπολεμικά της μηνύματα. Μετά την ταινία αυτή, o Kubrick θα δουλέψει για 5 χρόνια την επόμενη ταινία του, η οποία ήταν βασισμένη στη σύντομη ιστορία The Sentinel του Sir Arthur C. Clarke. To 1968 θα βγει στους κινηματογράφους με τον τίτλο 2001: A Space Odyssey, όντας μια από τις πιο ακριβές παραγωγές μέχρι εκείνη την εποχή και με εντυπωσιακά ειδικά εφέ, τα οποία απέφεραν στον Kubrick το μοναδικό Όσκαρ που κέρδισε στην καριέρα του, αυτό των Καλύτερων Ειδικών Εφέ. Πρόκειται ίσως για την πιο γνωστή του ταινία και θεωρείται από πολλούς η καλύτερη ταινία επιστημονικής φαντασίας που έχει γυριστεί ποτέ.



Φτάνουμε λοιπόν στο 1971, όπου ο Kubrick θα σκηνοθετήσει την ταινία A Clockwork Orange, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Anthony Burgess. Πρόκειται για τη δεύτερη αγαπημένη μου ταινία του Kubrick. Ερευνά με ένα σκοτεινό και σοκαριστικό, τις περισσότερες φορές, τρόπο την βία που υπάρχει τόσο μέσα στον κάθε άνθρωπο όσο και στην κοινωνία σαν σύνολο. Παρόλο που δεν είχε το budget της ταινίας 2001, το αποτέλεσμα είναι εξίσου εξαιρετικό, με τον Kubrick να δείχνει την ικανότητά του να προσαρμοστεί και να πρωτοτυπήσει με ό,τι μέσο και να του παρέχεται. Η ταινία κρίθηκε κατάλληλη μόνο για ενηλίκους και προκάλεσε ισχυρές αντιδράσεις, για τις αρκετές σκηνές ωμής βίας που περιέχει. Ο Kubrick δέχτηκε απειλές για τη ζωή του και αποφάσισε να την αποσύρει από την κυκλοφορία στην Αγγλία, όπου ξανακυκλοφόρησε το 2000. Η επόμενη ταινία του Kubrick κυκλοφόρησε το 1975 με τίτλο Barry Lyndon,  βασισμένη στο βιβλίο του William Makepeace Thackeray με τίτλο The Luck of Barry Lyndon. Αν και στην εποχή που κυκλοφόρησε δεν έλαβε αρκετές καλές κριτικές, με την πάροδο του χρόνου άρχισε να θεωρείται εφάμιλλη των άλλων ταινιών του, κυρίως για τις καινοτομίες που χρησιμοποίησε, όπως σε κάθε ταινία του, ο Kubrick.



Την ταινία Barry Lyndon ακολούθησε η ταινία The Shining (1980), βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Stephen King (στον οποίο δεν άρεσε το αποτέλεσμα), η οποία είναι η αγαπημένη μου του Kubrick. Πρόκειται για μια από τις καλύτερες ταινίες τρόμου που έχουν γυριστεί. Οι ερμηνείες, τα σκηνικά, ο τρόπος που γυρίστηκε και το κλίμα που δημιουργεί για το θεατή είναι τα στοιχεία που κάνουν αυτή την ταινία μοναδική στο είδος και δείχνουν για άλλη μια φορά το μέγεθος του ταλέντου και της ικανότητας του Stanley Kubrick. Όπως άλλες ταινίες του, η ταινία άργησε να αναγνωριστεί και να τοποθετηθεί επάξια στις καλύτερες του είδους της. 7 χρόνια μετά την επιτυχία της ταινίας The Shining, ο Kubrick θα σκηνοθετήσει την επόμενη ταινία του με τίτλο Full Metal Jacket, βασισμένη στην αυτοβιογραφία The Short-Timers του Gustav Hasford. H ταινία ασχολείται με τον πόλεμο του Βιετνάμ. Ήταν μια πρόκληση για τον Kubrick και τους συνεργάτες του να γυρίσουν μια τέτοια ταινία στο Λονδίνο, όταν παρόμοιες ταινίες γυρίζονταν σε κάποιο τροπικό μέρος, προκειμένου να αναπαρασταθεί πιο πιστά το περιβάλλον και τα γεγονότα. Ωστόσο, για άλλη μια φορά ο Kubrick κατάφερε να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες και να προσαρμοστεί στις συνθήκες, γυρίζοντας μια ταινία, η οποία πραγματεύεται ένα τόσο σοβαρό θέμα όσο ο πόλεμος με τον πρέποντα σεβασμό και δυναμισμό.

12 χρόνια αργότερα, ο Stanley Kubrick θα γυρίσει την τελευταία του ταινία Eyes Wide Shut, βασισμένη στο βιβλίο Traumnovelle (Dream Story) του Arthur Schnitzler. Προσωπικά, είναι η λιγότερο αγαπημένη ταινία του Kubrick (αν και έχει μερικές καλές σκηνές...). 4 μέρες μετά από μια ιδιωτική προβολή της ταινίας για την οικογένεια του και τους συντελεστές της ταινίας, ο Stanley Kubrick πέθανε από καρδιακό επεισόδιο ενώ κοιμόταν σε ηλικία 70 ετών.



Πριν περάσουμε σε μια σύνοψη των ταινιών του, αξίζει να αναφέρουμε λίγα λόγια για το περιεχόμενο αυτών, καθώς και τις τεχνικές που χρησιμοποίησε για να τις γυρίσει. Είναι προφανές από τα παραπάνω ότι ο Kubrick ασχολήθηκε με πάρα πολλά είδη ταινιών κατά τη διάρκεια της 40ετούς καριέρας του: ντοκιμαντέρ, film-noir, κωμωδία, τρόμου, μυστηρίου, δραματικές, πολεμικές, επιστημονικής φαντασίας και ο κατάλογος συνεχίζεται. Όπως ανέφερα και στην αρχή, ο Kubrick ήταν τελειομανής, προσέχοντας την παραμικρή λεπτομέρεια. Είχε τον πλήρη έλεγχο των ταινιών που γύριζε, καθώς συμμετείχε ή έγραφε εξολοκλήρου το σενάριο, είχε την καλλιτεχνική διεύθυνση, φρόντιζε για τα σκηνικά και τα εφέ. Η μόνη εξαίρεση είναι η ταινία Spartacus (1960), όπου η παραγωγή ήταν του Kirk Douglas. Όσον αφορά τις τεχνικές του, στην πλειοψηφία τους, οι ταινίες του περιείχαν αρκετές σκηνές, όπου ο θεατής βλέπει τα πράγματα από τη μεριά του πρωταγωνιστή. Όλες οι ταινίες του έχουν μια σκηνή γυρισμένη εκτός ή εντός κάποιου μπάνιου, ενώ στην πλειοψηφία τους περιέχουν αναφορές σε προηγούμενες ταινίες του. Ένας από τους χαρακτηριστικούς τρόπους γυρίσματος που χρησιμοποιούσε ήταν το tracking shot, δηλαδή η λήψη κατά την οποία η κάμερα βρίσκεται πάνω σε ράγες και ακολουθεί τον πρωταγωνιστή ή ξεκινάει από κοντά του και απομακρύνεται. Σύμφωνα με το κριτικό κινηματογράφου Roger Ebert, αρκετές ταινίες του περιέχουν ένα κοντινό πλάνο στο πρόσωπο του πρωταγωνιστή όπου το κεφάλι γέρνει προς τα κάτω ενώ τα μάτια του κοιτάνε προς τα πάνω (το ονόμασε "Kubrick stare"). Τέλος, αξίζει να αναφερθούμε για άλλη μια φορά στις καινοτομίες και την εφευρετικότητα που χρησιμοποιούσε σε κάθε ταινία του ο Kubrick. Προσπαθούσε πάντα να χρησιμοποιεί τις πιο καινούριες τεχνικές εικόνας και ήχου στις ταινίες του, ενώ η εφευρετικότητά του έχει δώσει σκηνές, όπως αυτή στην ταινία The Shining, με την πλημμύρα αίματος που κατακλύζει το διάδρομο μπροστά από το ασανσέρ.


Ταινίες

Fear and Desire (1953) (poster) Η ταινία αφηγείται έναν πόλεμο, ο οποίος συμβαίνει σε μια ανώνυμη χώρα. 4 στρατιώτες, οι οποίοι επιβίωσαν από την πτώση του αεροπλάνου που τους μετέφερε, ανακαλύπτουν ότι βρίσκονται σε εχθρικά εδάφη. Αποφασίζουν να φτιάξουν μια σχεδία και να διασχίσουν την νύχτα ένα κοντινό ποταμό,  προκειμένου να βρεθούν με τους συμπατριώτες τους. Ωστόσο, τα σχέδιά τους περιπλέκονται, από μια γυναίκα, η οποία τους συναντά στο δάσος που κρύβονται και από την παρουσία κοντά τους ενός στρατηγού των εχθρικών δυνάμεων, τον οποίο έχει σκοπό να δολοφονήσει ένα μέλος της ομάδας τους.

Killer's Kiss (1955) (poster - trailer) O μποξέρ Davy Gordon επεμβαίνει, όταν η χορεύτρια Gloria Price δέχεται επίθεση από το αφεντικό και εραστή της Vincent Raphello. Το συμβάν αυτό τους φέρνει κοντά και ερωτεύονται, κάτι το οποίο δεν αρέσει στον Raphello. Στέλνει άτομα να δολοφονήσουν τον Davy, οι οποίοι όμως θα σκοτώσουν ένα φίλο του. Ο Raphello θα απαγάγει την Gloria και ο Davy  θα αναλάβει να τη σώσει.

The Killing (1956) (poster - trailer) Έχοντας περάσει 5 χρόνια στις φυλακές του Αλκατράζ, ο Johnny Clay αποφασίζει ότι αν είναι να ξανακλέψει, θα πρέπει να αξίζει τον κόπο. Καταστρώνει ένα σχέδιο για να κλέψει 2 εκατομμύρια δολάρια από ένα τοπικό ιπποδρόμιο, σύμφωνα με το οποίο κανείς δεν θα πάθει τίποτα. Το μόνο ελάττωμα στο σχέδιο είναι ότι δεν έχει λάβει υπόψη του την άπληστη γυναίκα ενός από τους συνεργάτες του και τον φίλο της. Και τότε κάτι πάει στραβά...

Paths of Glory (1957) (poster - trailer) Τα γεγονότα βασίζονται σε πραγματική ιστορία από τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο. Ένας αξιωματικός μιας ομάδας στρατιωτών του Γαλλικού στρατού πρέπει να αντιμετωπίσει την ανταρσία των αντρών του και ένα φιλόδοξο στρατηγό, όταν μέρος των δυνάμεων του πέφτει σε ενέδρα μετά από μια παράλογη επίθεση.

Spartacus (1960) (poster - trailer) Η ιστορία του Θρακιώτη Σπάρτακου, ο οποίος οδηγήθηκε ως σκλάβος στη Ρώμη, κατάφερε να αποδράσει και με το στρατό που συγκέντρωσε να πολεμήσει για το σημαντικότερο ανθρώπινο δικαίωμα την ελευθερία.

Lolita (1962) (poster - trailer) O Humbert Humbert είναι ένας χωρισμένος Άγγλος καθηγητής γαλλικής φιλολογίας. Ταξιδεύει σε μια μικρή πόλη της Αμερικής, προκειμένου να διδάξει σε ένα σχολείο εκεί. Συνάπτει σχέση με τη χήρα σπιτονοικοκυρά του και την παντρεύεται, προκειμένου να έρθει πιο κοντά με την 14χρονη κόρη της Lolita, την οποία έχει ερωτευτεί παράφορα.

Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb (1964) (poster - trailer) Ο Αρχηγός της Αεροπορίας της Αμερικής τρελαίνεται και διατάσσει τα βομβαρδιστικά του να καταστρέψουν την Σοβιετική Ένωση. Ο πρόεδρος της Αμερικής και το επιτελείο του, αφού ειδοποιηθούν από τον πρέσβη της Σοβιετικής Ένωσης ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα, κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να σταματήσουν την επερχόμενη καταστροφή, συμβουλευόμενοι τον εκκεντρικό Dr. Strangelove.

2001: A Space Odyssey (1968) (poster - trailer) Όταν ένας μεγάλος μαύρος μονόλιθος ανακαλύπτεται θαμμένος στη Σελήνη, η αρχική αντίδραση είναι ότι θάφτηκε εκεί από κάποιον σκόπιμα. Όταν ανακαλύπτεται ότι προέρχεται από το Δία, ξεκινάει μια αποστολή από τη Γη, προκειμένου να βρεθεί η ακριβής προέλευση του μονόλιθου. Όταν ο Dr. David Bowman ανακαλύπτει λάθη στα συστήματα επικοινωνίας του διαστημοπλοίου, ανακαλύπτει πολύ περισσότερα από όσα θα ήθελε να γνωρίζει.


A Clockwork Orange (1971) (poster - trailer) O Alex, ένας βίαιος έφηβος στο κοντινό μέλλον, συλλαμβάνεται μετά από μια σειρά βάναυσων βιασμών και φόνων. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισης του, συμμετέχει σε ένα αμφιλεγόμενο πείραμα, το οποίο κάνει τους εγκληματίες να αρρωσταίνουν στην παραμικρή εκδήλωση βίας. Μετά την αποφυλάκισή του, τα θύματά του θέλουν να τον καλωσορίσουν στην κοινωνία με τον ίδιο ενθουσιασμό που επιδείκνυε όταν έκανε τα εγκλήματά του.

Barry Lyndon (1975) (poster - trailer) Ένας κακοποιός ταξιδεύει μέσα στα πεδία μάχης και τα σαλόνια της Ευρώπης του 18ου αιώνα, αποφασισμένος να βρει τρόπο να ζήσει ως πλούσιος ευγενής, σε αυτή τη μεθοδική ταινία που μας μεταφέρει στο ρυθμό και τη ζωή αυτής της περιόδου.

The Shining (1980) (περισσότερα - poster - trailer) Ο Jack Torrance με τη γυναίκα του Wendy και το γιο τους Danny αναλαμβάνουν να προσέχουν ένα απομονωμένο ξενοδοχείο για το χειμώνα, όπου ο Danny βλέπει μερικά ενοχλητικά οράματα από το παρελθόν του ξενοδοχείου, χάρη σε ένα τηλεπαθητικό χάρισμα γνωστό ως "Λάμψη". Ο Jack έχει ξεκινήσει να γράφει ένα θεατρικό έργο, όταν σιγά σιγά αρχίζει να χάνει τα λογικά του λόγω κλειστοφοβίας και των φαντασμάτων του ξενοδοχείου. Όταν ένα φάντασμα τον πείθει ότι πρέπει να "διορθώσει" την οικογένειά του, τρελαίνεται τελείως. Το μόνο πράγμα που μπορεί να σώσει τον Danny και τη μητέρα του είναι η "Λάμψη".

Full Metal Jacket (1987) (poster - trailer) Η ιστορία αποτελείται από δύο μέρη και δείχνει την επιρροή της στρατιωτικής νοοτροπίας και του πολέμου στους Πεζοναύτες του Βιετνάμ.  Το πρώτο μέρος δείχνει μια ομάδα νεοσύλλεκτων κατά τη διάρκεια της βασικής εκπαίδευσης υπό τις οδηγίες του αυστηρού λοχία Hartman. Το δεύτερο μέρος ακολουθεί έναν από αυτούς τους νεοσύλλεκτους, του Joker, ο οποίος καλύπτει τον πόλεμο στο Βιετνάμ ως ανταποκριτής της εφημερίδας Stars and Stripes, έχοντας επικεντρωθεί στην επιχείρηση Tet offensive.


Συνολικά, 7 ταινίες του Kubrick έλαβαν 27 υποψηφιότητες για Όσκαρ (συμπεριλαμβανομένων και αυτών που κέρδισαν). O ίδιος προτάθηκε 4 φορές για Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας για τις ταινίες:
- Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb (1964) (το βραβείο κέρδισε ο George Cukor για την ταινία My Fair Lady)
- 2001: A Space Odyssey (1968) (το βραβείο κέρδισε ο Carol Reed για την ταινία Oliver!)
- A Clockwork Orange (1971) (το βραβείο κέρδισε ο William Friedkin για την ταινία The French Connection)
- Barry Lyndon (1975) (το βραβείο κέρδισε ο Miloš Forman για την ταινία One Flew Over the Cuckoo's Nest)
O Kubrick κέρδισε άλλα 32 βραβεία και άλλες 46 υποψηφιότητες. Οι ταινίες του είναι σταθερά σε λίστες με τις καλύτερες ταινίες, είτε στον έγγραφο είτε στον ηλεκτρονικό τύπο. 

Τα βραβεία και τα νούμερα δεν είναι αρκετά για να δείξουν το μέγεθος της προσφοράς αυτού του ανθρώπου στον κινηματογράφο. Η εφευρετικότητά του, το ταλέντο του, η τελειομανία του και η εξαιρετική του δουλειά τον καθιστούν μοναδικό και αναντικατάστατο. Οι ιδέες του και οι τεχνικές του αποτέλεσαν και θα αποτελούν έμπνευση και σημείο αναφοράς για πολλούς νέους  κινηματογραφιστές.

Υ.Γ.1 Μερικά ακόμη ενδιαφέροντα στοιχεία
- Ήταν αυστριακής καταγωγής.
- Έδινε πολύ σπάνια συνεντεύξεις.
- Ποτέ δε μιλούσε για τις ταινίες του όταν τις σκηνοθετούσε και ποτέ δεν τις έβλεπε, αφού είχαν ολοκληρωθεί.
- Φοβόταν τα αεροπλάνα.
- Δεν του άρεσε η πρώτη του ταινία Fear and Desire, σε σημείο που πήγε να αγοράσει όλες τις κόπιες που κυκλοφορούσαν, ώστε να μην τη δει κανείς.
- Σύμφωνα με κοντινό του φίλο, είχε παρακολουθήσει την ταινία The Godfather (1972) πάνω από 10 φορές και είχε δηλώσει ότι είναι ίσως η καλύτερη ταινία που έχει γυριστεί ποτέ.
- Θεωρούσε τον Elia Kazan τον καλύτερο Αμερικανό σκηνοθέτη όλων των εποχών.

Υ.Γ.2 Μερικές από τις καλύτερες ατάκες του:
- A film is - or should be - more like music than like fiction. It should be a progression of moods and feelings. The theme, what's behind the emotion, the meaning, all that comes later.
- Anyone who has ever been privileged to direct a film also knows that, although it can be like trying to write 'War and Peace' in a bumper car in an amusement park, when you finally get it right, there are not many joys in life that can equal the feeling.
- Art consists of reshaping life but it does not create life, nor cause life.
- If it can be written, or thought, it can be filmed.
- How could we possibly appreciate the Mona Lisa if Leonardo [Leonardo Da Vinci] had written at the bottom of the canvas, 'The lady is smiling because she is hiding a secret from her lover'? This would shackle the viewer to reality, and I don't want this to happen to 2001.
- The screen is a magic medium. It has such power that it can retain interest as it conveys emotions and moods that no other art form can hope to tackle.
- A filmmaker has almost the same freedom as a novelist has when he buys himself some paper.
- Sanitized violence in movies has been accepted for years. What seems to upset everybody now is the showing of the consequences of violence.
- I do not always know what I want, but I do know what I don't want.
- The essence of dramatic form is to let an idea come over people without it being plainly stated. When you say something directly, it's simply not as potent as it is when you allow people to discover it for themselves.
- One of the things that gave me the most confidence in trying to make a film was seeing all the lousy films that I saw. Because I sat there and thought, Well, I don't know a goddamn thing about movies, but I know I can make a film better than that.

Y.Γ. 3  Αν είστε fan του Stanley Kubrick, δοκιμάστε να απαντήσετε τις ερωτήσεις σε αυτά τα quiz : Quiz 1  Quiz 2  Quiz 3  Quiz 4


The Art of Stanley Kubrick


Stanley Kubrick: Rare 1 hour 10 min interview (27-11-1966)




26 σχόλια:

  1. Υπέροχος ο Κιούμπρικ! Λατρεμένο το Κουρδιστό Πορτοκάλι... Όπως και η Λάμψη με έναν εξαιρετικό Τζακ Νίκολσον! Πολύ ωραίο κείμενο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. akis ευχαριστώ για τα καλά λόγια και χαίρομαι που πιστεύεις ότι άξιζε η αναμονή. Για το redrum το συζητάμε.

    Amelie Melon ευχαριστώ και σένα για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια Art. . Χαίρομαι που θα παραμείνεις. Το blog ξεκίνησε, προκειμένου να μοιραστώ και να συζητήσω σκέψεις και απόψεις πάνω σε ταινίες που έχω δει και θα δω, επομένως χαίρομαι πολύ που βλέπω να επιτυγχάνω το στόχο μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αγαπητέ Fingolfin (:D:D:D), χαίρομαι πάρα πολύ που συντάσσεις ένα τέτοιο ιστολόγιο, μιας και έχω μαύρα μεσάνυχτα από κινηματογράφο! Πολύ καλογραμμένο αφιέρωμα!
    Θα παραμείνω, μπας και μορφωθώ...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τρομερό το αφιέρωμα για τον Κιούμπρικ καλέ μου Fingolfin!
    Καλό σου φθινόπωρο! Και εννοείται στηρίζουμε το blog σου στον διαγωνισμό των Hur Reporters! Εισαι ο καλύτερος! Φιλάκια πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Estella μου σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη,την ψήφο στο διαγωνισμό και πάνω από όλα για τα καλά σου λόγια. Καλό φθινόπωρο και σε σένα και θα τα λέμε είτε εδώ είτε στο Ονειρολόγιο. Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πραγματικά το απόλαυσα.. εξαιρετικό κείμενο. Ανυπομονώ να διαβάσω την επόμενη ανάρτησή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Georgia σε ευχαριστώ πολύ. Έχω ήδη διαλέξει την ταινία, οπότε μέχρι τα μέσα της επόμενης εβδομάδας θα ανεβάσω η επόμενη ανάρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εξαιρετικό το αφιέρωμά σου στον Kubrick. Συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μου αρέσουν πολύ τα αφιερώματά σου...Τώρα, όσο για τον Κιούμπρικ δεν έχω παρακολουθήσει ακόμα όλες τις ταινίες του δυστυχώς...Το dr strangelove πάντως το κατατάσω στις 'εξυπνότερες' κωμωδίες που έχω δει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σε ευχαριστώ πολύ Eskli. Ούτε κι εγώ τι έχω δει όλες ακόμη. Χρόνο έχουμε και σιγά σιγά θα τις δούμε. Τα λόγια είναι περιττά για την ταινία Dr. Strangelove και ό,τι και να πούμε, αν κάποιος δεν τη δει, δεν μπορεί να καταλάβει το πόσο έξυπνη είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Άξιζε την αναμονή, φίλε. Κερνάω redrum in room 237! Δικά μου αγαπημένα: Odyssey, Clockwork Orange κ Shining!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σε ευχαριστώ πολύ Μαριάνα για τα καλά σου λόγια. Όσον αφορά το αφιέρωμα στον Κουστουρίτσα, δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να γίνει. Όπως έχω ξαναπεί, είμαι ανοικτός σε προτάσεις. Και πάλι ευχαριστώ και θα τα πούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καταπληκτικό αφιέρωμα πραγματικά... μπράβο. Ο Kubrick μου άρεσε ιδιαίτερα στην ταινία του Οδύσσεια του διαστήματος, υπέροχη ταινία, τρομακτική για το πώς υποβάλλει και για τους ήχους και τις εικόνες της. Για το πορτοκάλι πάλι δεν έχω να πω τίποτα, ποτέ δε μου άρεσε.
    Ίσως μπορώ να ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα κάνεις ένα αφιέρωμα για τον αγαπημένο μου Κουστουρίτσα;; Καλή συνέχεια εύχομαι στο αξιόλογο blog σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Taeidaolla ευχαριστώ πολύ. Όντως, πρέπει να είσαι ανοιχτόμυαλος, προκειμένου να διακρίνεις το σκοπό και το μήνυμα πίσω από την εκάστοτε αμφιλεγόμενη ή βίαια σκηνή. Σαφώς και υπάρχουν σκηνές σε ταινίες, που απλά θέλουν να προβάλλουν βία και διαστροφή, χωρίς κάποιο μήνυμα. Μην τα βάζουμε όλα όμως στο ίδιο τσουβάλι. Όσον αφορά το σχόλιο για τον Peter Sellers, ένα δύο ή όλου του κόσμου τα βραβεία αποτελούν απλά στατιστικά. Όταν ρωτάς κάποιον να σου αναφέρει αγαπημένους κωμικούς και ο Peter Sellers είναι σχεδόν πάντα μέσα σε αυτούς, αυτή είναι η επιτυχία και η διάρκεια ενός καλλιτέχνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Curiousape009 σε ευχαριστώ πολύ. Από τις σημαντικότερες μορφές του κινηματογράφου, όπως λέω και πιο πάνω, ο Kubrick είναι μοναδικός και αναντικατάστατος. Το αν θα δούμε σκηνοθέτη ανάλογου βεληνεκούς δεν το γνωρίζω, αλλά όπως είπες κι εσύ, ελπίζουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μπράβο μπράβο μπράβο !
    Πολύ καλό αφιέρωμα, για ένα σκηνοθέτη που ήξερε όσο λίγοι την τέχνη (και την τεχνική) του κινηματογράφου.
    Και θέτω το εξής ερώτημα : Θα ξαναβγεί άραγε σκηνοθέτης του μεγέθους και της αξίας του Kubrick (ή του Kurosawa, ή του Polanski ?)
    Προσωπικά πιστεύω πως όχι, αλλά θέλω να ελπίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Εξαιρετικό αφιέρωμα!Αξιόλογος σκηνοθέτης αν καί ή αποψή μού είναι οτί οί ταινίες τού Kubrick είναι γιά ανοιχτά μυαλά ειδικά τό A Clockwork Orange.Εγώ πάντως ξεχώρισα

    2001: A Space Odyssey (1968)
    Lolita (1962)
    Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb (Peters Sellers απίστευτος απορώ γιατί δέν έδωσαν ποτέ όσκαρ σέ αυτόν τόν άνθρωπο)
    A Clockwork Orange
    The Shining (1980)
    The Killing (1956)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Eννοείται ότι λάτρεψα τα υστερόγραφα με τις ανθρώπινες λεπτομέρειες του Κιούμπρικ αλλά και τις ατάκες του! Από ταινίες αγαπημένη μου είναι η Λάμψη εξαιτίας και μιας αγάπης που έχω στον Κινγκ. Απολαυστικά είναι επίσης τα the killing, clockwork orange, full metal jacket αλλά πολύ καλά λόγια έχω να πω και για το soundtrack του "μάτια ερμητικά κλειστά" για το οποίο δεν ήξερα ότι δεν πρόλαβε να χαρεί την επιτυχία του. H Lolita του δε μου αρέσει καθόλου κι ακόμα περισσότερο μετά την ερωτεύσιμη κυκλοφορία του 1997.
    Nα δηλώσω κι εγώ, ωσάν την Μαριάννα, τρελή φαν του Κουστουρίτσα!(άσχετο αλλά έχε το υπόψιν σου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλημέρα Ine. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και χαίρομαι που σου άρεσε το αφιέρωμα. Όσον αφορά τον Κουστουρίτσα, όπως είχα πει και στη Μαριάνα, δεν αποκλείεται να κάνω αφιέρωμα κάποια στιγμή. Το επόμενο αφιέρωμα θα είναι σε ηθοποιό πάντως.

    Καλή συνέχεια και θα τα λέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ποιον ποιον??? Άντρας ή γυναίκα; Θα μας το φυλάξεις για έκπληξη? Θα είναι κάνα μανουλομάναρο να τρελαθούμε τελείως?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Δεν θα τον έλεγα μανουλομάναρο. Το μόνο που θα πω είναι ότι η απάντηση βρίσκεται μπροστά στα μάτια σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Φίλε μου καταρχάς συγχαρητήρια για το μπλογκ σου, καθώς και για το υπέροχο αυτό αφιέρωμά σου.
    Ο Κιούμπρικ είναι ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης όπου πιστεύω ότι είναι ο καλύτερος όλων των εποχών. Για μένα αγγίζει την τελειότητα.

    Όλες οι ταινίες του που έχω δει και με σειρά προτιμήσεως (στην παρένθεση είναι η βαθμολογία που τους βάζω):
    1. A Clockwork Orange (5/5)
    2. 2001: A Space Odyssey (5/5)
    3. The Shining (5/5)
    4. The Killing (5/5)
    5. Lolita (5/5)
    6. Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb (5/5)
    7. Paths of Glory (5/5)
    8. Barry Lyndon (5/5)
    9. Spartacus (5/5)
    10. Full Metal Jacket (4,5/5)
    11. Eyes Wide Shut (4,5/5)
    12. Killer's Kiss (2/5)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Σε ευχαριστώ πολύ argiris για τα καλά σου λόγια. Δεν ξέρω αν αγγίζει την τελειότητα, σίγουρα όμως ήταν από τους πιο τελειομανείς σκηνοθέτες στην ιστορία του κινηματογράφου, κάτι που φαίνεται από το γεγονός ότι ήθελε πάντα να έχει τον πλήρη έλεγχο στις ταινίες που γύριζε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Μπραβο και ευχαριστουμε για το υπεροχο αφιερωμα σε αυτο τον σπουδαιο δημιουργο!
    Μεσα στους αγαπημενους μου σκηνοθετες ο Κιουμπρικ. Ως κορυφαια του ταινια θεωρω το «Κουρδιστο Πορτοκαλι», ενω αμεσως μετα και με ελαχιστη διαφορα θα εβαζα ολα τα υπολοιπα κορυφαια αριστουργηματα του!

    ΥΓ: Νομιζω πως ο ορος «τελειομανης» ταιριαζει απολυτα στον Στανλεϊ Κιουμπρικ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Mike σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι που είχε τόσο μεγάλη απόκριση το συγκεκριμένο αφιέρωμα και ελπίζω να καταφέρω να συνεχίσω ανάλογα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή