Rebecca (1940)

Μετά από τα αφιερώματα που προηγήθηκαν, επιστροφή στις αναρτήσεις με μια ταινία. Πρόκειται για την ταινία Rebecca, η οποία αποτελεί μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου της Daphne du Maurier, το οποίο κυκλοφόρησε το 1938 (στη χώρα μας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη). Πρωταγωνιστούν οι Laurence Olivier, Joan Fontaine και Judith Anderson, υπό τη σκηνοθεσία του μαιτρ του suspense Alfred Hitchcock. H πρεμιέρα της ταινίας έγινε στις 27 Μαρτίου 1940 στο Λος Άντζελες, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν η εναρκτήρια ταινία του 1ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.

Υπόθεση: Η ανώνυμη (δε μαθαίνουμε ποτέ το μικρό της όνομα είτε στην ταινία είτε στο βιβλίο) πρωταγωνίστρια ( Fontaine ) είναι μια νεαρή κοπέλα, η οποία κάνει παρέα επί πληρωμή στην πλούσια Edyth Van Hopper. Σε ένα από τα ταξίδια τους στο Μόντε Κάρλο, θα γνωρίσουν τον αριστοκράτη Maximilian (Maxim) de Winter ( Olivier ), ο οποίος έχει μείνει πρόσφατα χήρος. Σύντομα, η πρωταγωνίστρια και ο Maxim θα γνωριστούν καλύτερα, θα ερωτευτούν και θα αποφασίσουν να παντρευτούν. Μετά το γάμο τους, θα γυρίσουν στην Αγγλία και θα πάνε να μείνουν στο Manderley, την εξοχική κατοιχία του Maxim στην Κορνουάλη. Όλοι θα καλοδεχτούν τη νέα κυρία de Winter, εκτός από την οικονόμο του σπιτιού την κυρία Danvers ( Anderson ). Η συμπεριφορά της απέναντι στην νέα κυρία του σπιτιού είναι απαξιωτική, αφού συνεχώς τη συγκρίνει με την πρώτη κυρία de Winter τη Ρεβέκκα. Σύντομα, η πρωταγωνίστρια θα διαπιστώσει ότι η ανάμνηση της πρώτης συζύγου του Maxim είναι πολύ έντονη μέσα στο σπίτι και στον ίδιο. Υπάρχουν στιγμές που ο ίδιος κάθεται αμίλητος, με την πρωταγωνίστρια να πιστεύει ότι είναι ακόμη ερωτευμένος μαζί της. Βρίσκει αρκετά δύσκολο να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του σπιτιού και στο φόβο που της προξενεί η Danvers. Σε μια προσπάθεια να ευχαριστήσει τον άντρα της και να δείξει ικανή να διευθύνει το σπίτι, του προτείνει να διοργανώσουν ένα πάρτι μεταμφιεσμένων, χωρίς να φαντάζεται σε καμία περίπτωση αυτά που θα ακολουθήσουν. Ποια είναι η αλήθεια για το θάνατο της Ρεβέκκα; Θα έχει και η πρωταγωνίστρια την ίδια μοίρα;

Η ταινία αυτή ήταν η πρώτη της Αμερικανικής περιόδου του Hitchcock, ο οποίος τη γύρισε υπό την παραγωγή του David O. Selznick (υπεύθυνος για ταινίες όπως Gone with the Wind (1939), Spellbound (1945), The Paradine Case (1947), The Third Man (1949)). Η συνεργασία τους δεν ήταν ιδανική, καθώς ο Selznick ήθελε να έχει τον απόλυτο έλεγχο των παραγωγών του. Ωστόσο, ο Hitchcock, εκμεταλλεύομενος την απασχόληση του Selznick με την ταινία Gone with the Wind την ίδια εποχή, γύρισε την ταινία και έκανε το μοντάζ in-camera, δηλαδή γύρισε τις σκηνές με τη σειρά, σε αντίθεση με τη συνήθη τεχνική να γυρίζονται οι σκηνές χωρίς συνέχεια και μετά να μπαίνουν σε σειρά. Με αυτό τον τρόπο, κατάφερε να βγει η ταινία όπως την ήθελε αυτός, χωρίς να μπορεί να κόψει ή να αλλάξει κάτι ο Selznick στο μοντάζ. Ας περάσουμε να δούμε μερικά στοιχεία για τον Hitchcock και τους ηθοποιούς.

Ο μαιτρ του suspense Alfred Hitchcock αποτελεί μια από τις πιο αναγνωρίσιμες και σημαντικές μορφές στην ιστορία του κινηματογράφου, με πάνω από 50 ταινίες στο ενεργητικό του στη διάρκεια μιας καριέρας περίπου 60 ετών. έθεσε τις βάσεις για αυτό που γνωρίζουμε σήμερα σαν ψυχολογικό θρίλερ, ενώ μερικές από τις τεχνικές τις οποίες χρησιμοποίησε για να γυρίσει τις ταινίες του έφεραν επανάσταση και αποτέλεσαν πρόδρομο σημερινών τεχνικών, όπως η πιο τελευταία οι ταινίες 3D. Σκηνοθέτησε ταινίες όπως: The Lady Vanishes (1938), Suspicion (1941), Shadow of a Doubt (1943), Spellbound (1945), Notorious (1946), Rope (1948), Strangers on a Train (1951), Dial M for Murder (1954), Rear Window (1954), The Trouble with Harry (1955), To Catch a Thief (1955), The Man Who Knew Too Much (1956), The Wrong Man (1956), Vertigo (1958), North by Northwest (1959), Psycho (1960), The Birds (1963). Προτάθηκε 5 φορές για Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας, χωρίς να κερδίσει καμία φορά, ενώ βραβεύτηκε με το Irving G. Thalberg Memorial Award για τη συνολική του προσφορά στον κινηματογράφο. Για περισσότερα, διαβάστε το αφιέρωμα του Film Addicted στον μεγάλο Άγγλο σκηνοθέτη.

Όσον αφορά τους ηθοποιούς:

- O Laurence Olivier είναι ο καλύτερος ίσως Άγγλος ηθοποιός της γενιάς του και ένας από τους καλύτερους και πιο αναγνωρίσιμους ηθοποιούς στην ιστορία της μεγάλης οθόνης. Γεννήθηκε το 1907, κάνοντας το κινηματογραφικό του ντεμπούτο το 1930. Πρωταγωνίστησε σε ταινίες όπως Wuthering Heights (1939), 21 Days (1940), Pride and Prejudice (1940), The Chronicle History of King Henry the Fift with His Battell Fought at Agincourt in France (1944), Hamlet (1948), Richard III (1955), The Entertainer (1960), Othello (1965), Sleuth (1972), Marathon Man (1976), The Boys from Brazil (1978). Προτάθηκε 9 φορές για το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου (το κέρδισε μια φορά για την ταινία Hamlet), 1 φορά για το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου, 1 μια για το Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας, ενώ έλαβε και 2 τιμητικά βραβεία: ένα για την δουλειά του στην ταινία The Chronicle History of King Henry the Fift with His Battell Fought at Agincourt in France και ένα για το σύνολο της δουλειάς του. Συνολικά κέρδισε άλλα 36 βραβεία και 16 υποψηφιότητες.

- Η Joan Fontaine γεννήθηκε το 1917 και μαζί με την αδερφή της Olivia de Havilland, είναι από τις ελάχιστες ηθοποιούς της δεκαετίας του '30 που ζουν μέχρι σήμερα. Ξεκίνησε την καριέρα της στον κινηματογράφο το 1935. Έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες όπως Gunga Din (1939), The Women (1939), Suspicion (1941), The Constant Nymph (1943), Jane Eyre (1943), Letter from an Unknown Woman (1948), Ivanhoe (1952), Casanova's Big Night (1954). Η ταινία Rebecca ήταν η πρώτη της συνεργασία με τον Alfred Hitchcock, αφού συνεργάστηκαν ξανά ένα χρόνο αργότερα στην ταινία Suspicion. Για την ταινία αυτή, η Fontaine κέρδισε το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου (προτάθηκε άλλες δύο φορές γι αυτό), όντας έτσι η μοναδική ηθοποιός που κέρδισε το χρυσό αγαλματίδιο για ταινία σκηνοθετημένη από τον Hitchcock. Συνολικά, κέρδισε άλλα 5 βραβεία και 1 υποψηφιότητα.

- Τέλος, η Judith Anderson γεννήθηκε το 1897 στην Αυστραλία και είναι από τις πιο γνωστές ηθοποιούς της χώρας της. Ξεκίνησε την καριέρα της το 1933 και έκτοτε συμμετείχε σε ταινίες όπως Lady Scarface (1941), Laura (1944), And Then There Were None (1945), The Ten Commandments (1956), Cinderfella (1960). Προτάθηκε μια φορά για το Όσκαρ Β' Γυναικείου ρόλου, ενώ συνολικά κέρδισε 3 βραβεία και άλλες 8 υποψηφιότητες.

Προκειμένου να βελτιώσουν τις πιθανότητες της ταινίας στα βραβεία Όσκαρ, ο Hitchcock με τον Selznick αποφάσισαν να καθυστερήσουν την κυκλοφορία της ταινίας, ώστε να μην είναι υποψήφια στην ίδια τελετή με την ταινία Gone with the Wind (η οποία σάρωσε τα βραβεία με 8 Όσκαρ). Όταν η ταινία κυκλοφόρησε, κέρδισε 2 βραβεία Όσκαρ:

- Καλύτερης Ταινίας

- Καλύτερης Ασπρόμαυρης Φωτογραφίας

ενώ προτάθηκε για άλλα 9:

- Α' Ανδρικού Ρόλου (Laurence Olivier) (το βραβείο κέρδισε ο James Stewart για την ταινία The Philadelphia Story)

- A' Γυναικείου Ρόλου (Joan Fontaine) (το βραβείο κέρδισε η Ginger Rogers για την ταινία Kitty Foyle)

- Β' Γυναικείου Ρόλου (Judith Anderson) (το βραβείο κέρδισε η Jane Darwell για την ταινία The Grapes of Wrath)

- Καλύτερης Σκηνοθεσίας (Alfred Hitchcock) (το βραβείο κέρδισε ο John Ford για την ταινία The Grapes of Wrath)

- Καλύτερων Σκηνικών (ασπρόμαυρων) (το βραβείο κέρδισε η ταινία Pride and Prejudice)

- Καλύτερων Εφέ (το βραβείο κέρδισε η ταινία The Thief of Bagdad)

- Καλύτερου Μοντάζ (το βραβείο κέρδισε η ταινία North West Mount Police)

- Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου (το βραβείο κέρδισε η ταινία The Philadelphia Story)

- Καλύτερης Μουσικής (το βραβείο κέρδισε η ταινία Pinocchio).

Η ταινία έχει συμπεριληφθεί σε αρκετές λίστες του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου, όντας μια από τις καλύτερες ταινίες μυστηρίου που έχουν γυριστεί.

Μερικά ακόμη ενδιαφέροντα στοιχεία:

- Πρόκειται για την μοναδική ταινία του Hitchcock που κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.

- Ο Hitchcock ήθελε αρκετό καιρό να γυρίσει αυτή την ταινία, αλλά δεν είχε τα λεφτά για να αγοράσει τα δικαιώματα του βιβλίου.

- Προκειμένου να διατηρηθεί ή σκοτεινή ατμόσφαιρα του βιβλίου, ο Hitchcock επέμεινε να γυριστεί η ταινία ασπρόμαυρη.

- Η πρώτη επιλογή για το ρόλο του Maximilian de Winter ήταν ο Ronald Colman, με τους Laurence Olivier και William Powell να αποτελούν δεύτερες λύσεις.

- Πάνω από 20 ηθοποιοί δοκιμάστηκαν για το ρόλο της πρωταγωνίστριας. Μεταξύ τους οι Vivien Leigh, Anne Baxter, Loretta Young και Margaret Sullavan.

- Η δεύτερη ταινία του Hitchcock που βασίστηκε σε βιβλίο της Daphne du Maurier. Η πρώτη ήταν η ταινία Jamaica Inn (1939).

- Ο Olivier ήθελε τη Vivien Leigh ως συμπρωταγωνίστριά του, μιας και εκείνο τον καιρό ήταν μαζί. Για το λόγο αυτό, συμπεριφερόταν πολύ άσχημα στην Fontaine, η οποία ήταν συνεχώς νευρική. Ο Hitchcock εκμετελλεύτηκε αυτή την κατάσταση, ώστε να βγει πιο αληθοφανής και πειστική η ερμηνεία της.

Αν είστε λάτρης των ταινιών του Alfred Hitchcock, τότε απαραίτητα πρέπει να έχετε δει ή να δείτε την ταινία Rebecca. Για όσους δεν την έχετε δει και ψάχνετε μια πολύ καλή ταινία μυστηρίου, τότε η ταινία αυτή είναι μια πολύ καλή επιλογή, καθώς η πλοκή, οι χαρακτήρες και η ατμόσφαιρά της σε συνδυασμό με την σκηνοθεσία της ιδιοφυίας που ακούει στο όνομα Alfred Hitchcock συνθέτουν μια πλήρη και πολύ ενδιαφέρουσα ταινία.

Υ.Γ.1 Στις περισσότερες ταινίες του, συμπεριλαμβανομένης και αυτής, ο Hitchcock εμφανίζεται φευγαλέα σε κάποια σκηνή. Προσπαθήστε να βρείτε σε ποιο σημείο συμβαίνει αυτό.

Υ.Γ.2 Για όσους έχετε δει την ταινία ή έχετε διαβάσει το βιβλίο,δείτε αν μπορείτε να απαντήσετε στις ερωτήσεις αυτών των quiz: Quiz 1 Quiz 2

Δείτε ολόκληρη την ταινία στο YouTube. Παραθέτω το 1ο μέρος.