Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Blogoscars 2012: Καλύτερη Ταινία (10 - 1)


Τα Blogoscars διεξάγονται για δεύτερη χρονιά (διαβάστε εδώ και εδώ περισσότερες λεπτομέρειες) και οι Έλληνες bloggers ψηφίζουμε τις καλύτερες ταινίες στις βασικές κατηγορίες, με βάση όσα είδαμε τη χρονιά που πέρασε. Η ιδέα είναι εξαιρετική, είναι η πρώτη χρονιά που συμμετέχω και ελπίζω να συνεχίστει αυτή η πρωτοβουλία. Δείτε εδώ επίσης gossip και σχόλια για την πέμπτη μέρα της ψηφοφορίας. Σήμερα είναι η τελευταία μέρα της ψηφοφορίας για τα Blogoscars (δυστυχώς). Τα αποτελέσματα θα καταμετρηθούν και θα ανακοινωθούν την επόμενη βδομάδα. Χωρίς άλλη καθυστέρηση, ας περάσουμε στις 10 καλύτερες (κατά τη γνώμη μου) ταινίες για την κινηματογραφική χρονιά που πέρασε.

Καλύτερη Ταινία (10 - 1)

Την Kristen Wiig την ήξερα από το Saturday Night Live. Νωρίτερα στη χρονιά είχε ένα μικρό ρόλο στο Paul, χωρίς να δείξει πλήρως τι ξέρει να κάνει. Έτσι, έγραψε δικό της σενάριο και πρωταγωνίστησε και το αποτέλεσμα: Bridesmaids. Από τις καλύτερες κωμωδίες της χρονιάς (απίστευτα αστεία και η Melissa McCarthy)

Ένας από τους δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους του Gosling για τη χρονιά που πέρασε. Ο Clooney παίζει δευτεράντζα και το πεδίο είναι ανοικτό για τον πρώτο, ώστε να δείξει τις ικανότητές του σε κάτι διαφορετικό. Πολύ καλό το αποτέλεσμα, με τους δύο προηγούμενους να πλαισιώνονται από τους Giamatti και Seymour Hoffman και τον Clooney πίσω από την κάμερα (αισθητή βελτίωση).

Δε νομίζω ότι χρειάζεται να πω πολλά για τη συγκεκριμένη ταινία. Οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί, η σκηνοθεσία και η φωτογραφία ακόμη καλύτερες και το αποτέλεσμα μια ταινία μοναδική, η οποία αν και μεγάλη σε διάρκεια, θα ανταμείψει σίγουρα όσουν την παρακολουθήσουν.

Ο Clooney ως ηθοποιός δεν μου είναι ούτε συμπαθής ούτε και μισητός. Έχει κάνει ορισμένες πολύ καλές δουλειές. Αυτή η ταινία είναι μια από αυτές, δίνοντας μια από τις καλύτερες ερμηνείες της χρονιάς. Εξαιρετική η ερμηνεία και της Shailene Woodley (συγγνώμη Emma, δεν είσαι ο μόνος μου έρωτας πλέον....) και φυσικά της πιτσιρίκας, την οποία δε γίνεται να μην συμπαθήσεις.

Από τις πολύ ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς. Ίσως είναι αρκετά αλληγορική, ίσως το τέλος σας σκαλώσει, προσωπικά την καταευχαριστήθηκα. Ο Shannon ζει πραγματικά το ρόλο του, δίνοντας ρεσιτάλ ερμηνείας και αναγκάζοντάς μας να τον ακολουθήσουμε στην τρέλα. Η Chastain είναι για μια ακόμη ταινία καταπληκτική (παίζει να μην ήταν σε κάποια από τις ταινίες που έπαιξε φέτος;) και το αποτέλεσμα είναι ένα δυνατό θρίλερ.

Ποιος είπε ότι το ασπρόμαυρο είναι ξεπερασμένο; Η συγκεκριμένη ταινία αποτελεί την μεγαλύτερη έκπληξη της χρονιάς κατά τη γνώμη μου. Οι Hazanavicius και Dujardin επισκέφθηκαν την εποχή του βωβού κινηματογράφου και μαζί δημιούργησαν ένα αριστούργημα, θυμίζοντας το μεγαλείο του Hollywood του '20.

Μπορεί ένα remake να πλησιάσει την ποιότητα  της αυθεντικής ταινίας; Ναι, αν εμπλέκεται ο David Fincher. Ο έμπειρος σκηνοθέτης έδειξε άλλη μια φορά γιατί είναι από τους καλύτερους, προσφέροντας ένα καταπληκτικό θρίλερ, με την Rooney Mara να μεταμορφώνεται για τις ανάγκες του ρόλου της και να υπόσχεται πολλά για το μέλλον.

3) Drive
Ο δεύτερος πρωταγωνιστικός ρόλος του Gosling και ο καλύτερος από τους δύο. Η μεγάλη επιτυχία του ρόλου αυτού είναι ότι κατάφερε να τον ενσαρκώσει, χωρίς πολλά λόγια και χρησιμοποιώντας τη γλώσσα του σώματος, ώστε να μεταφέρει στο θεατή την ένταση και το συναίσθημα. Μόνος του ωστόσο δεν θα κατάφερνε το ίδιο αποτέλεσμα, καθώς Brooks και Cranston, έστω και σε δεύτερους ρόλους, συνεισφέραν τα μέγιστα.

Πάντα οι βιογραφικές ταινίες μου κεντρίζουν το ενδιαφέρον. Όταν άκουσα Brad Pitt και Jonah Hill στην ίδια ταινία, έπρεπε οπωσδήποτε να την δω. Ο πρώτος διανύει την καλύτερη περίοδο της καριέρας του, με εξαιρετικούς ρόλους τα τελευταία χρόνια. Ο δεύτερος, μετά την εμφάνισή του στο Superbad, όπου έγινε γνωστός (θεός!), δείχνει ότι μπορεί παραπάνω από απλή κωμωδία (το είχε δείξει και νωρίτερα στο Cyrus). Σημείωση: η ταινία είναι βιογραφική, μην τη δείτε περιμένοντας να μάθετε μπέιζμπολ.

Φτάσαμε στο Νο1. Τη συγκεκριμένη ταινία την είδα σχετικά κοντά στα Blogoscars. Ωστόσο, κάτι το ότι μου αρέσουν πολύ οι κατασκοπευτικές ταινίες, κάτι το ότι για άλλη μια φορά ο Gary Oldman έδειξε τι ηθοποιάρα είναι, δεν είχα καμία δυσκολία να την βάλω πρώτη στις προτιμήσεις μου. Το εξίσου σημαντικό είναι το κάστ των ηθοποιών που πλαισιώνουν τον Oldman, δημιουργώντας ένα δυνατό σύνολο με πολύ καλή χημεία, κάτι που πιστεύω ότι φαίνεται στην ταινία. Ειδική αναφορά στους Cumberbatch και Hardy, με τον πρώτο να είναι ένας πολλά υποσχόμενος Άγγλος ηθοποιός και τον δεύτερο να είναι από τις αποκαλύψεις της χρονιάς.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου