Καλησπέρα σας. Η συγκεκριμένη ανάρτηση θα είναι η τελευταία για τη χρονιά που φεύγει. Συνεχίζοντας στο πνεύμα των ημερών και των προηγούμενων αναρτήσεων, η ταινία που επέλεξα αυτή την φορά είναι κατά τη γνώμη μου όχι μόνο μια από τις καλύτερες Χριστουγεννιάτικες ταινίες που έχω δει, αλλά γενικά μια από τις καλύτερες ιστορίες στη μεγάλη οθόνη. Πρόκειται για την ταινία It's a Wonderful Life, με πρωταγωνιστές τους James Stewart, Donna Reed και Lionel Barrymore, σε σκηνοθεσία του Frank Capra. Έκανε πρεμιέρα στις 20 Δεκεμβρίου 1946 στη Νέα Υόρκη. Στη χώρα μας δεν την έχω πετύχει στην τηλεόραση (αν κάποιος την έχει δει, ας ενημερώσει για το πού μπορεί να τη δείξει).
Υπόθεση: Η ταινία ξεκινάει μια σειρά ανθρώπων να προσεύχονται στον Θεό για τον George Bailey ( Stewart ), ο οποίος σκέφτεται σοβαρά να αυτοκτονήσει την παραμονή των Χριστουγέννων. Οι προσευχές αυτές δεν αγνοούνται από τον Θεό, ο οποίος αποφασίζει να στείλει έναν Άγγελο Δεύτερης Τάξεως, τον Clarence, προκειμένου να αποτρέψει τον Bailey. Πριν τον στείλει, του δείχνει τη ζωή του, ώστε να γνωρίζει όσα χρειάζεται για να μπορεί να τον βοηθήσει. Από μικρός, ο George Bailey είχε δείξει πόσο καλός και ευγενικός χαρακτήρας είναι. Γλίτωσε τον αδερφό του από πνιγμό (αν και αυτό του κόστισε την ακοή από το αριστερό αυτί του), απέτρεψε τον φαρμακοποιό για τον οποίο δούλευε να δηλητηριάσει κατά λάθος ένα άρρωστο παιδί, χωρίς να πει ποτέ και σε κανέναν αυτό το περιστατικό. Ο πατέρας του είχε μια κατασκευαστική εταιρεία, η οποία βοηθούσε όσους δεν μπορούσαν να αποκτήσουν ένα δικό τους σπίτι. Απέναντί τους όμως, είχαν τον Henry Potter ( Barrymore ), ένα βαθύπλουτο και μικρόψυχο άνθρωπο, που ζήλευε ό,τι δεν μπορούσε να αποκτήσει. Το όνειρο του George ήταν να σπουδάσει και να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Το αναβάλλει συνεχώς ωστόσο, περιμένοντας τον αδερφό του να αποφοιτήσει και βοηθώντας τον πατέρα του. Το βράδυ της αποφοίτησης του αδερφού του, ο George συζητάει με την Mary Hatch ( Reed ), η οποία είναι ερωτευμένη μαζί του από μικρή, το μέλλον του. Για άλλη μια φορά όμως, τα πράγματα δε θα πάνε όπως θέλει, αφού ο πατέρας του θα πεθάνει από έμφραγμα. Όταν ο μικρός του αδερφός, ο οποίος επρόκειτο να πάρει τη θέση του στην εταιρεία τους παντρευτεί και ο Potter ζητήσει το κλείσιμό της, ο George δε θα αφήσει να πάει χαμένο το έργο του πατέρα του και θα αναλάβει την επιχείρηση. Θα παντρευτεί με την Mary και θα ξεκινήσουν την οικογένειά τους. Η καλοσύνη του και η προθυμία του να βοηθήσει τους άλλους θα τον κάνουν γνωστό και αγαπητό σε όλη την πόλη και ακόμα πιο μισητό στον Potter. Όταν παρουσιαστεί μια σημαντική αναποδιά και ο Potter είναι έτοιμος να διατάξει τη σύλληψή του και το κλείσιμο της εταιρείας, η πίστη του George θα κλονισθεί και θα φθάσει κοντά στην αυτοκτονία. Θα καταφέρει ο Clarence να τον αποτρέψει από το να θυσιάσει όλα όσα με κόπο και αγάπη έχει δημιουργήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή;
Η ταινία βασίζεται στην σύντομη ιστορία The Greatest Gift του Philip Van Doren Stern. Γυρίστηκε σε διάστημα 90 ημερών και η παραγωγή κόστισε αρκετά χρήματα, προκειμένου να αποδοθεί όσο πιο ρεαλιστικά γινόταν η πόλη κατά τις διάφορες εποχές του χρόνου. Η κυκλοφορία της απέφερε μικτές κριτικές εκείνη την εποχή και οι εισπράξεις της κινήθηκαν κάτω του μετρίου, οδηγώντας τους περισσότερους στο να αμφισβητήσουν την ικανότητα του Capra να παρουσιάσει μια καλή ταινία. Με τα χρόνια ωστόσο, ήρθε η αναγνώριση και η καθιέρωση της ως μια από τις κλασικότερες Χριστουγεννιάτικες ταινίες. Ας περάσουμε να δούμε μερικά στοιχεία για τους συντελεστές της ταινίας.
- Ο Frank Capra ήταν ένας από τους πιο επιτυχημένους σκηνοθέτες του 1ου μισού του 20ου αιώνα. Ξεκίνησε την σκηνοθετική του καριέρα το 1922 και έκτοτε δημιούργησε μερικές από τις καλύτερες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου: It Happened One Night (1934), Mr. Deeds Goes to Town (1936), You Can't Take It with You (1938), Mr. Smith Goes to Washington (1939), Meet John Doe (1941), Arsenic and Old Lace (1944). Χαρακτηριστικό στοιχείο των ιστοριών του ήταν η απλότητα και η προσέγγιση της ανθρώπινης καθημερινότητας με ήρωες που το κοινό μπορούσε να ταυτιστεί (ο σημαντικότερος ίσως λόγος της επιτυχίας του). Κέρδισε 3 Όσκαρ, αφήνοντας ανεξίτηλο το σημάδι του και τη συμβολή του στην εξέλιξη και την ανάπτυξη του κινηματογράφου.
- O James Stewart ήταν ένας από τους καλύτερους και πιο αναγνωρίσιμους ηθοποιούς στην ιστορία του κινηματογράφου, μαζί με τους Humphrey Bogart και Marlon Brando. Γεννήθηκε το 1908, κάνοντας το κινηματογραφικό του ντεμπούτο το 1935. Πρωταγωνίστησε σε πάνω από 30 ταινίες, όπως: You Can't Take It with You (1938), Mr. Smith Goes to Washington (1939), The Shop Around the Corner (1940), The Philadelphia Story (1940), Call Northside 777 (1948), Winchester '73 (1950), Broken Arrow (1950), Harvey (1950), The Naked Spur (1953), Rear Window (1954), Anatomy of a Murder (1959), How The West Has Won (1962), The Man Who Shot Liberty Valance (1962), The Flight of the Phoenix (1965). Η συγκεκριμένη ταινία ήταν η 3η φορά που συνεργάστηκε με τον Capra. Η πρώτη ήταν η ταινία
You Can't Take It with You και η άλλη ήταν η ταινία
Mr. Smith Goes to Washington. Κέρδισε ένα Όσκαρ Α' Ανδρικού ρόλου για το ρόλο του στην ταινία The Philadelphia Story και προτάθηκε άλλες 4 φορές για το ίδιο βραβείο.
- Η Donna Reed ήταν μια πολύ επιτυχημένη ηθοποιός, με πάνω από 40 ταινίες στο ενεργητικό της και μια εξίσου αξιόλογη καριέρα στην τηλεόραση. Ξεκίνησε την καριέρα της στις αρχές της δεκαετίας του '40 και πρωταγωνίστησε σε ταινίες όπως The Human Comedy (1943), The Picture of Dorian Gray (1945), They Were Expendable (1945), Green Dolphin Street (1947), Scandal Sheet (1952), From Here to Eternity (1953). Για την τελευταία κέρδισε Όσκαρ Β' Γυναικείου ρόλου. Από το 1958 μέχρι το 1966 πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική σειρά The Donna Reed Show, κερδίζοντας μια φορά Χρυσή Σφαίρα για την ερμηνεία της.
- Τέλος, ο "βετεράνος" (την εποχή που γυρίστηκε η ταινία) Lionel Berrymore ήταν ένας από τους καλύτερους καλλιτέχνες της δεκαετίας του '30 στη μεγάλη οθόνη. Ξεκίνησε την καριέρα του στα τέλη της δεκαετίας του '10, έχοντας αρκετές ταινίες του βωβού κινηματογράφου στο ενεργητικό του. Πρωταγωνίστησε σε ταινίες όπως West of Zanzibar (1928), A Free Soul (1931) (ταινία για την οποία κέρδισε το Όσκαρ Α' Ανδρικου ρόλου), Guilty Hands (1931), Grand Hotel (1932), Dinner at Eight (1933), A Family Affair (1937), You Can't Take It with You (1938). Είναι κυρίως γνωστός για το ρόλο του Henry Potter.
H ταινία προτάθηκε για 5 Όσκαρ:
- Καλύτερης Ταινίας (το βραβείο κέρδισε η ταινία The Best Years of Our Lives)
- Καλύτερης Σκηνοθεσίας (Frank Capra) (το βραβείο o William Wyler κέρδισε για την ταινία The Best Years of Our Lives)
- Α' Ανδρικού ρόλου (James Stewart) (το βραβείο o Fredric March κέρδισε για την ταινία The Best Years of Our Lives)
- Καλύτερου Μοντάζ (το βραβείο κέρδισε η ταινία The Best Years of Our Lives)
- Καλύτερου Ήχου (το βραβείο κέρδισε η ταινία The Jolson Story).
Όπως ανέφερα πιο πάνω, παρά την αρχική δυσπιστία για την ταινία και τις μέτριες κριτικές, η αναγνώριση ήρθε με τα χρόνια και η ταινία φιγουράρει μέσα στις πρώτες θέσεις πολλών λιστών των καλύτερων εορταστικών (και όχι μόνο) ταινιών του έγγραφου και ηλεκτρονικού τύπου.
Αν έχετε δει την συγκεκριμένη ταινία, δε χρειάζεστε εμένα για να σας πω να την ξαναδείτε. Όσοι δεν την έχετε δει, μην σας σταματήσει το γεγονός ότι είναι ασπρόμαυρη (το έχω ακούσει πολλές φορές). Η ιστορία της και οι χαρακτήρες της είναι τόσο καλοί, τόσο αληθινοί και τόσο διαχρονικοί, που εγγυώνται να σας προσφέρουν ένα απολαυστικό και ενδιαφέρον δίωρο.
Καλά Χριστούγεννα και Καλές Γιορτές!
Χρόνια πολλά και καλά με υγεία και ευτυχία για όλους μας!
Ραντεβού το νέο έτος με την εορταστική ανάρτηση δύο ετών του Film Addicted!!!
Υ.Γ.1 Για όσους έχετε δει την ταινία, δείτε αν μπορείτε να απαντήσετε στις ερωτήσεις αυτών των quiz: Quiz 1 Quiz 2 Quiz 3 Quiz 4 Quiz 5
Υ.Γ.2 Εκτός από το trailer, πρόσθεσα και μερικά εορταστικά τραγούδια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου