Stranger Than Fiction (2006)

Μετά από 20 περίπου μέρες, γεμάτες από σχολή, δουλειά και μια πολύ ωραία εκδρομή, βρήκα λίγο χρόνο για μια νέα ανάρτηση. Μεταφερόμαστε αρκετά χρόνια μπροστά αυτή τη φορά και συγκεκριμένα το 2006. Η ταινία ονομάζεται Stranger Than Fiction και πρωταγωνιστούν οι Will Ferrell, Maggie Gyllenhaal, Emma Thomson και Dustin Hoffman, σε σκηνοθεσία του Marc Forster. Αν το όνομα Will Ferrell σας κάνει ίσως να σκέφτεστε ότι η ταινία θα μοιάζει με τις υπόλοιπες που πρωταγωνιστεί, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Θεωρώ την ερμηνεία του σε αυτή την ταινία ίσως την καλύτερή του. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 9 Σεπτεμβρίου 2006 στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Toronto.

Υπόθεση: Ο Harold Crick ( Ferrell ) είναι ελεγκτής της εφορίας και ζει τη ζωή του με βάση το ρολόι του. Του ανατίθεται ο έλεγχος της Ana Pascal ( Gyllenhaal ), ιδιοκτήτριας ενός φούρνου, η οποία σύμφωνα με τα στοιχεία φοροδιαφεύγει. Την ίδια μέρα, θα αρχίσει να ακούει τη φωνή μιας γυναίκας, η οποία περιγράφει λεπτομερώς το καθετί που κάνει ο Harold. Πρόκειται για τη συγγραφέα Karen Eiffel ( Thomson ), η οποία προσπαθεί να γράψει  το νέο της βιβλίο και αγνοεί ότι ο πρωταγωνιστής της είναι υπαρκτό πρόσωπο. Ο Harold, ακούγοντας κάποιες δυσοίωνες "προβλέψεις", αποφασίζει να αναζητήσει ιατρική βοήθεια. Όταν η ψυχίατρος που επισκέφθηκε καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η φωνή οφείλεται σε σχιζοφρένεια, του συστήνει να μιλήσει σε ένα καθηγητή λογοτεχνίας, τον Jules Hilbert ( Hoffman ). Αρχικά, ο Hilbert θα καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα με την ψυχίατρο. Ωστόσο, διακρίνοντας λογοτεχνικά στοιχεία στα λεγόμενα της φωνής, αποφασίζει να βοηθήσει τον Harold, λέγοντας ότι το πρώτο βήμα για να αναγνωρίσουν την ταυτότητα του συγγραφέα είναι να ανακαλύψουν αν πρόκειται για κωμωδία ή τραγωδία. Στο μεταξύ, αναπτύσσεται έλξη μεταξύ του Harold και της Ana. Ένας καυγάς τους όμως θα οδηγήσει τον Harold να πιστεύει ότι πρόκειται για τραγωδία. Όταν αναφέρει τα γεγονότα αυτά στον Hilbert, ο τελευταίος του λέει ότι δεν μπορεί να αλλάξει την πλοκή και πρέπει απλά να αφεθεί, αποδεχόμενος το τέλος του και να εκμεταλλευθεί στο έπακρο το χρόνο που του απομένει. Ο Harold θα αρχίσει να κάνει φιλίες, θα φτιάξει τη σχέση του με την Ana και θα πραγματοποιήσει όνειρα που είχε από μικρός. Σιγά σιγά θα αρχίσει να πιστεύει ότι έκανε λάθος αρχικά και ότι η ιστορία του είναι μια κωμωδία. Όταν θα πάει στον Hilbert να συζητήσει τις σκέψεις του, θα αναγνωρίσει τη φωνή της Karen από μια τηλεοπτική εκπομπή ως τη φωνή στο μυαλό του. Ο Hilbert, χρόνια αναγνώστης των βιβλίων της, θα του αποκαλύψει ότι σε κάθε βιβλίο της, ο κύριος χαρακτήρας πεθαίνει. Ο Harold λοιπόν ξεκινάει την προσπάθειά του να βρει την Karen και να την μεταπείσει να αλλάξει το τέλος. Θα καταφέρει να της αλλάξει γνώμη ή θα πρέπει να αποδεχτεί τη μοίρα του, προκειμένου να ολοκληρωθεί το βιβλίο;

Η ταινία αυτή δεν είναι μια συνηθισμένη κωμωδία. Έχει κωμικές στιγμές, αλλά το θέμα της είναι αρκετά σημαντικό: πρέπει να μάθουμε να ζούμε τη ζωή μας όσο καλά μπορούμε, χωρίς να ζούμε σε μια ρουτίνα, χωρίς να φοβόμαστε να τολμήσουμε και να εκπληρώσουμε τα όνειρά μας, χωρίς να περιμένουμε κάτι το δραματικό να αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε και αντιλαμβανόμαστε τη ζωή. Σίγουρα υπάρχουν περιπτώσεις ατόμων, που μόνο με κάτι πολύ δραστικό θα αλλάξουν τρόπο ζωής. Δε χρειάζεται να έρθει τη γνώση ενός επικείμενου γεγονότος (εδώ ο θάνατος του Harold), ώστε να διαπιστώσουμε την ύπαρξη των μικρών στιγμών και λεπτομερειών (όπως ένα χαμόγελο, μια ματιά, ένα άγγιγμα), των δεσμών (όπως η οικογένεια και η φιλία) και των συναισθημάτων (όπως αγάπη, χαρά, θλίψη, πόνος και άλλα πάρα πολλά), στοιχείων που διαμορφώνουν το ποιοι είμαστε και το πώς θέλουμε να ζήσουμε. Στοιχείων, τα οποία πρέπει να αποδεχτούμε, να μην τα αγνοούμε ή να τα φοβόμαστε και να τα αφήσουμε να γίνουν μέρος της καθημερινότητας μας, γιατί χάρη σε αυτά νιώθουμε ζωντανοί. 

Η ταινία απέσπασε πολύ καλές κριτικές, οι οποίες την χαρακτήριζαν "ασυνήθιστα έξυπνη και οικεία". Όσον αφορά τα πιο "τεχνικά" μέρη της, η κεντρική ιδέα του σεναρίου της βασίζεται στο βιβλίο Niebla (κυκλοφόρησε το 1914) του Ισπανού συγγραφέα Migel de Unamuno, στο οποίο ο πρωταγωνιστής αποφασίζει να επισκεφθεί το συγγραφέα (τον ίδιο τον Unamuno), προκειμένου να τον συμβουλευθεί. Ο τίτλος της προέρχεται από μια γνωστή φράση του διάσημου συγγραφέα Mark Twain: "truth is stranger than fiction, but this is because fiction is obliged to stick to probability; truth is not." Τα γυρίσματά της έγιναν εξολοκλήρου στο Σικάγο. Ας δούμε μερικές πληροφορίες για το σκηνοθέτη και τους ηθοποιούς.

Ο Marc Forster έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο το 1995. Η τρίτη ταινία του Monster's Ball (2001) με πρωταγωνιστές τους Billy Bob Thornton και Halle Berry ήταν αυτή που τον έκανε γνωστό. Έκτοτε, έχει σκηνοθετήσει ταινίες όπως Finding Neverland (2004), Stay (2005), The Kite Runner (2007), Quantum of Solace (2008). Έχει προταθεί 2 φορές για βραβείο BAFTA και μια φορά για Χρυσή Σφαίρα.

Όσον αφορά τους ηθοποιούς:

- O Will Ferrell ξεκίνησε την καριέρα του το 1995 από την τηλεόραση. Σήμερα, είναι από τους πιο γνωστούς κωμικούς του Hollywood, με ταινίες όπως Old School (2003), Elf (2003), Anchorman: The Legend of Ron Burgundy (2004), Talladega Nights: The Ballad of Ricky Bobby (2006), Blades of Glory (2007), Semi-Pro (2008), Step Brothers (2008) στο ενεργητικό του. Ίσως το χιούμορ του είναι κάπως κρύο και χοντροκομμένο κάποιες φορές, ωστόσο όποτε βλέπω το Anchorman, το Old School ή το Step Brothers λιώνω στα γέλια. Όπως είπα και στην αρχή, πιστεύω ότι σε αυτή την ταινία, ο Will Ferrell δίνει την καλύτερη και πιο σοβαρή του ερμηνεία, δείχνοντας ότι μπορεί να παίξει και άλλους ρόλους. Έχει προταθεί 2 φορές για Χρυσή Σφαίρα, έχει κερδίσει 4 βραβεία και άλλες 36 υποψηφιότητες.

- Όσον αφορά τη Maggie Gyleenhaal, ξεκίνησε την καριέρα της το 1992. Έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες όπως Donnie Darko (2001), Secretary (2002), Happy Endings (2005), SherryBaby (2006), The Dark Knight (2008), Crazy Heart (2009). Έχει προταθεί μια φορά για Όσκαρ Β' Γυναικείου ρόλου και 2 φορές για Χρυσή Σφαίρα. Έχει 14 βραβεία και άλλες 18 υποψηφιότητες.

- Η Emma Thomson είναι η πρώτη από τους δύο "βετεράνους" που συμμετέχουν στην ταινία. Έχοντας ξεκινήσει την καριέρα το 1982, είναι μια από τις πιο αναγνωρίσιμες ηθοποιούς της γενιάς της, έχοντας ταινίες όπως Howards End (1992), The Remains of the Day (1993), In the Name of the Father (1993), Sense and Sensibility (1995), Wit (2001), Love Actually (2003), Nanny McPhee (2005), Last Chance Harvey (2008), The Boat That Rocked (2009) στο ενεργητικό της. Έχει κερδίσει 2 Όσκαρ, ένα Α' Γυναικείου ρόλου και ένα Καλύτερου Προσαρμοσμένου Σεναρίου, έχει προταθεί για άλλα 3, ενώ έχει κερδίσει άλλα 36 βραβεία και 40 υποψηφιότητες.

- Τελευταίος και όχι λιγότερο σημαντικός είναι ο Dustin Hoffman. Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους και πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του. Ξεκινώντας την καριέρα του στις αρχές της δεκαετίας του '60, έχει πρωταγωνιστήσει σε ταινίες όπως The Graduate (1967), Little Big Man (1970), Straw Dogs (1971), Papillon (1973), All the President's Men (1979), Kramer vs. Kramer (1979), Rain Man (1988), Wag the Dog (1997), Finding Neverland (2004), Meet the Fockers (2004), The Lost City (2005), Perfume: The Story of a Murderer (2006). Έχει κερδίσει 2 φορές το Όσκαρ Α' Ανδρικού ρόλου για τις ταινίες Kramer vs. Kramer και Rain Man, ενώ έχει προταθεί άλλες 5 φορές για το ίδιο Όσκαρ. Έχει κερδίσει άλλα 46 βραβεία και 19 υποψηφιότητες.

Η ταινία προτάθηκε για 5 βραβεία Saturn από την Ακαδημία ταινιών επιστημονικής φαντασίας, φαντασίας και τρόμου:

- Α' Ανδρικού ρόλου (Will Ferrell) (το βραβείο κέρδισε ο Brandon Routh για την ταινία Superman Returns)

- Α' Γυναικείου ρόλου (Maggie Gyleenhaal) (το βραβείο κέρδισε η Natalie Portman για την ταινία V for Vendetta)

- B' Γυναικείου ρόλου (Emma Thomson) (το βραβείο κέρδισε η Famke Janssen για την ταινία X-Men: The Last Stand)

- Καλύτερης Ταινίας Φαντασίας (το βραβείο κέρδισε η ταινία Superman Returns)

- Καλύτερου Σεναρίου (το βραβείο κέρδισε η ταινία Superman Returns)

και για μια Χρυσή Σφαίρα (Α' Ανδρικού ρόλου Will Ferrell - το βραβείο κέρδισε ο Sacha Baron Cohen για την ταινία Borat), ενώ κέρδισε 2 βραβεία και άλλες 5 υποψηφιότητες.

Μερικά ακόμη ενδιαφέροντα στοιχεία:

- Τα επώνυμα όλων των χαρακτήρων είναι επώνυμα διάσημων μαθηματικών, επιστημόνων, μηχανικών, καλλιτεχνών κτλ.

- Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ο Will Ferrell φορούσε ακουστικό, προκειμένου να ακούει την αφήγηση της Emma Thomson και να βοηθήσει τους άλλους ηθοποιούς να αντιδρούν πιο φυσικά στις φαινομενικά ασυνάρτητες μεταξύ τους ατάκες του χαρακτήρα του.

- Σε διάφορες σκηνές της ταινίας, γίνονται αναφορές σε άλλες ταινίες, όπως West Side Story (1961), Manhattan (1981), Rain Man (1988).

Αν ψάχνετε για μια ευχάριστη ταινία να περάσετε το βράδυ σας, τότε η ταινία Stranger Than Fiction είναι μια πολύ καλή επιλογή. Θα τραβήξει το ενδιαφέρον σας, θα σας κάνει να γελάσετε, να ταυτιστείτε ίσως με τους χαρακτήρες και να διαπιστώσετε ότι ό,τι κι αν γίνει, δεν πρέπει να ξεχνάμε να εκτιμάμε και να ζούμε την κάθε μικρή στιγμή και λεπτομέρεια που παρουσιάζεται, ανεξάρτητα από το παρελθόν και το μέλλον.

Y.Γ.1 Για όσους έχετε δει την ταινία, δείτε αν μπορείτε να απαντήσετε στις ερωτήσεις αυτών των  quiz: Quiz 1  Quiz 2

Υ.Γ.2 Εκτός από το συνηθισμένο trailer, παραθέτω και μερικά τραγούδια από το soundtrack της ταινίας.