Μεταφερόμαστε αυτή τη φορά από το Μπουένος Άιρες στη Φιλαδέλφεια και από το film-noir στην κωμωδία. Με πρωταγωνιστές τους Cary Grant, Katharine Hepburn και James Stewart, η ταινία The Philadelphia Story είναι βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο από τον Philip Barry. Η σκηνοθεσία έγινε από τον George Cukor και η παραγωγή από τον Joseph L. Mankiewicz και την MGM. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 26 Δεκεμβρίου 1940 στην Αμερική.
Υπόθεση: Η Tracy Lord ( Hepburn ), γόνος πλούσιας οικογενείας της Φιλαδέλφειας και o δημοσιογράφος C. K. Dexter Haven ( Grant ) παντρεύτηκαν από παρόρμηση και πάθος, για να χωρίσουν με τον ίδιο τρόπο. O Dexter είχε πρόβλημα με το ποτό, το οποίο επιδεινωνόταν από τη δυσαρέσκεια και την έλλειψη εμπιστοσύνης της Tracy. Δύο χρόνια μετά, η Tracy είναι έτοιμη να παντρευτεί ξανά το νεόπλουτο George Kittredge, με το γάμο να γίνεται στο πατρικό της σπίτι. Ο συντάκτης ενός περιοδικού και πρώην εργοδότης του Dexter θα κάνει μια συμφωνία μαζί του, ώστε να βοηθήσει τον Macauley Mike Connor ( Stewart ) και την Elizabeth Imbrie να μπουν στο σπίτι ως φίλοι της οικογένειας και να καλύψουν το γάμο. Έτσι, οι 3 τους φθάνουν απρόσκλητοι μια μέρα πριν το γάμο στο σπίτι της Tracy. Τι μπορεί να πάει στραβά, με τον αρραβωνιαστικό της, τον πρώην άντρα της και έναν έξυπνο δημοσιογράφο στον ίδιο χώρο;
Το ομώνυμο θεατρικό έργο γράφτηκε το 1939 και ο Philip Barry το έγραψε, έχοντας στο μυαλό του την Katharine Hepburn στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Όταν απέκτησε τα δικαιώματα του έργου, έπεισε την MGM να τα αγοράσει και η ίδια θα είχε λόγο για τον σκηνοθέτη, τους ηθοποιούς και τους σεναριογράφους. Επέλεξε τον George Cukor και ήθελε για συμπρωταγωνιστές της τους Clark Gable στο ρόλο του Dexter και Spencer Tracy στο ρόλο του Mike. Ωστόσο, λόγω άλλων υποχρεώσεων, απέρριψαν τους ρόλους και επιλέχθηκαν οι Grant και Stewart. Τα γυρίσματα ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 1940 και διήρκεσαν 8 εβδομάδες, χωρίς να χρειαστούν παραπάνω μέρες από τον αρχικό σχεδιασμό. Μπορεί να μην συμπρωταγωνίστησε με τις επιλογές της, ωστόσο η χημεία της Hepburn με τον Grant ήταν φανερή, αφού είχαν συμπρωταγωνιστήσει άλλες 3 φορές στις ταινίες Sylvia Scarlett (1935), Bringing Up Baby (1938) και Holiday (1938). Με αυτή τη χημεία ταίριαξε απόλυτα και ο James Stewart, δημιουργώντας έτσι ένα εξαιρετικό τρίγωνο (ή τετράγωνο αν συνυπολογίσουμε και τον αρραβωνιαστικό της Tracy). Η Hepburn, με το ρόλο αυτό, επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο του Hollywood, από το οποίο για ένα χρονικό διάστημα την είχαν (κακώς) ξεγράψει λόγω κάποιων αποτυχιών. Οι Cary Grant και James Stewart προσέθεσαν ένα ακόμη εξαιρετικό πρωταγωνιστικό ρόλο στο ενεργητικό τους. Κι αν η ιστορία και η χημεία μεταξύ των ηθοποιών ήταν εξίσου καλές, δε θα ήταν σε καμία περίπτωση το ίδιο, χωρίς την σκηνοθετική άποψη του Cukor.
Η ταινία προτάθηκε για 6 Όσκαρ, εκ των οποίων κέρδισε τα 2:
- Α' Ανδρικού Ρόλου (James Stewart)
- Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου
- Καλύτερης Ταινίας (το βραβείο κέρδισε η ταινία Rebecca)
- Καλύτερης Σκηνοθεσίας (George Cukor) (το βραβείο κέρδισε o John Ford για την ταινία The Grapes of Wrath)
- Α' Γυναικείου Ρόλου (Katharine Hepburn) (το βραβείο κέρδισε η Ginger Rogers για την ταινία Kitty Foyle)
- Β' Γυναικείου Ρόλου (Ruth Hussey) (το βραβείο κέρδισε η Jane Darwell για την ταινία The Grapes of Wrath)
Μερικά ακόμη ενδιαφέροντα στοιχεία:
- Η Hepburn πρωταγωνίστησε στην ομώνυμη παράσταση στο Broadway, με συμπρωταγωνιστές τους Joseph Cotten (ως Dexter) και Van Heflin (ως Mike).
- O Stewart δεν πίστευε ότι άξιζε το Όσκαρ για αυτόν το ρόλο του. Πίστευε ότι ο φίλος του Henry Fonda έπρεπε να το κερδίσει για το ρόλο του στην ταινία The Grapes of Wrath και ότι πιθανότατα το βραβείο αυτό ήταν μια καθυστερημένη "αμοιβή" για τη δουλειά του στην ταινία Mr. Smith Goes to Washington (1939).
- Ο Spencer Tracy απέρριψε το ρόλο του Mike, καθώς είχε ήδη δεχτεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία Dr. Jekyll and Mr. Hyde (1941).
- To 1956, η MGM διασκεύασε την ταινία σε μιούζικαλ με τίτλο High Society και πρωταγωνιστές τους Grace Kelly, Bing Crosby και Frank Sinatra.
Η ταινία The Philadelphia Story είναι μια από τις καλύτερες κωμωδίες του 1ου μισού του 20ου αιώνα και μια από τις καλύτερες που έχω δει. Όσοι την έχετε δει, δε χρειάζεστε εμένα για να σας πω ότι ξαναβλέπεται ευχάριστα. Όσοι δεν την έχετε δει και ψάχνετε μια καλή κωμωδία για να περάσει ευχάριστα η ώρα σας, το εξαιρετικό σύνολο και οι ερμηνείες των ηθοποιών, καθώς και η πολύ καλή σκηνοθεσία και οι έξυπνοι διάλογοι, θα σας διασκεδάσουν και θα σας κάνουν να γελάσετε με την ψυχή σας.
Υ.Γ. Για όσους έχετε δει την ταινία, δείτε αν μπορείτε να απαντήσετε στις ερωτήσεις αυτών των quiz: Quiz 1 Quiz 2
Aπλά εξαιρετική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛατρεύω James Stewart! Όχι Cary Grant όμως :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ταινία είναι πανέξυπνη, σπιρτόζικη, κλασσικό δείγμα του καλού Χόλυγουντ,
Πολύ καλός και ο Cary Grant, αλλά προτιμώ σίγουρα τον James Stewart. Όσον αφορά την ταινία, με κάλυψες πλήρως με τα σχόλιά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφή